Gedachtenis van don Lorenzo Milani (+1967), priester uit Firenze, prior van Barbiana, die de "scuola popolare" oprichtte en er aan kinderen en jongeren lesgaf. Lees meer
Gedachtenis van don Lorenzo Milani (+1967), priester uit Firenze, prior van Barbiana, die de "scuola popolare" oprichtte en er aan kinderen en jongeren lesgaf.
Lezing van Gods Woord
Alleluia, alleluia, alleluia !
Dit is het evangelie van de armen, de bevrijding van de gevangenen,
het zicht van de blinden, de vrijheid van de onderdrukten.
Alleluia, alleluia, alleluia !
Matteüs 7,15-20
Pas op voor de valse profeten, die naar jullie toe komen in schaapskleren, maar van binnen roofzuchtige wolven zijn. Aan hun vruchten zul je ze kennen. Men plukt toch geen druiven van doornstruiken en geen vijgen van distels? Zo brengt iedere goede boom goede vruchten voort, maar de zieke boom brengt slechte vruchten voort. Een goede boom kan geen slechte vruchten voortbrengen en een zieke boom geen goede. Iedere boom die geen goede vrucht voortbrengt, wordt omgehakt en in het vuur gegooid. Aan hun vruchten zul je ze dus kennen.
[Copyright © 1995 Katholieke Bijbelstichting]
Alleluia, alleluia, alleluia !
De Mensenzoon is gekomen om te dienen,
wie groot wil zijn moet dienaar worden van allen.
Alleluia, alleluia, alleluia !
Jezus wijst op het gevaar van ons door valse profeten te laten verleiden, dat wil zeggen door dat soort mensen of levenswijzen die gemakkelijker lijken, maar die eigenlijk ons leven als een roofzuchtige wolf afpakken. We kunnen bijvoorbeeld denken aan de talrijke "verleiders" die op veel plekken, vooral in de armste landen, de zogenaamde religie van de welvaart verkondigen. Een verkondiging die misleidt in plaats van redt, die bedriegt en schade berokkent. Zo waarschuwt Jezus de leerlingen ook om op hun hoede te zijn voor het gedrag van de farizeeën. Dat wil zeggen: voor een uiterlijke manier om het geloof te beleven en zich te conformeren aan de individualistische mentaliteit van de wereld, die als een virus het bindweefsel van onze samenlevingen aantast. Deze houding heeft veel christenen besmet die zijn gaan geloven dat ze het evangelie naleven door zichzelf op te sluiten in hun kleine omheinde omgeving. We mogen ook niet vergeten dat verleidingen zich altijd voordoen als redelijk, ze vleien ons als wolven in schaapskleren. Hoe kunnen we ze ontmaskeren? Jezus geeft een leidraad: "Aan hun vruchten zul je ze kennen". Valse profetieën zijn al die visies die het hart en het leven verarmen, zonder goede vruchten voor zichzelf of voor anderen. De apostel Paulus geeft een lijst van de werken die gedaan worden door wie zich door het "vlees" laat leiden: "De uitingen van een zondig leven zijn bekend, zoals ontucht, onreinheid, losbandigheid, afgodendienst, toverij, vijandschap, twist, afgunst, woede, intriges, ruzies, partijdigheid, jaloersheden, drinkgelagen, orgieën en dergelijke dingen meer" (Gal 5, 19-21). Meteen voegt de apostel er de lijst aan toe van deugden die ontspringen aan de geestelijke mens: "liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, vertrouwen, zachtmoedigheid, zelfbeheersing". En hij sluit af: "Als wij leven door de Geest, laten we ons dan ook gedragen volgens de Geest".
Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).
Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.
Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.
De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).
Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.
