Andrea Riccardi: "A global friendship to live together in peace"

Andrea Riccardi bij de bijeenkomst 'A global friendship to live together in peace'

"Ik zie dat jullie met velen zijn gekomen. Maar jullie zijn niet alleen met veel: julle zijn prachtig! Ik ben heel blij om voor de eerste keer deel te nemen aan jullie ontmoeting. Elian sprak over de eerdere bijeenkomsten in Assisi, Parijs en daarna de legendarische ontmoeting in Barcelona. En nu dan eindelijk in Rome. De reden waarom jullie hier zijn, is: 'global friendship'. En om nee te zeggen tegen de harde woorden die onder Europeanen en ook onder jongeren gesproken worden. Harde woorden tegenover hen die uit het zuiden van de wereld komen. Wij geloven dat er geen toekomst is voor Europese landen die tegenover elkaar staan. Voor het ene Europese volk tegenover het andere is er geen toekomst. De enige toekomst is: samen. Vriendschap tussen Europeanen. Sterker nog; we zijn niet tevreden met vriendschap tussen Europeanen. Wij willen een 'global friendship. Wat is het prachtig dat meer dan 1000 Europese jongeren hier woorden van vriendschap en solidariteit met elkaar spreken. Dat ze zich uitspreken tegen woorden die verdelen, tegen woorden die als wapens tegenover elkaar gebruikt worden.

Jullie zijn hier voor de vijftigste verjaardag van Sant'Egidio en ik dank jullie dat jullie naar Rome zijn gekomen. Ik kan jullie nu niet de hele geschiedenis van Sant'Egidio vertellen. Maar ik zou over één jaar willen spreken: 1968. In 1968 ontstond een beweging van jongeren die de wereld wilden veranderen. Ze gingen op weg, en 1968 bewees hun stoutmoedigheid. Een verrassende stoutmoedigheid. Een stoutmoedige revolte. Maar de vraag luidt: waar ging die jeugdige stoutmoedigheid naar toe? Wat ik aanvoelde in 1968 was dat er een momentum was, levendig en stoutmoedig, maar dat het geen richting had. Ik begreep dat je de wereld niet kunt veranderen als je niet het hart van mannen en vrouwen verandert. De ware revoluties zijn diegene die het hart van de mensen veranderen. Maar hoe verander je een hart? dat was de vraag. Ook vandaag stellen we ons nog die vraag: hoe verander je het hart? En hier, beste vrienden, komen we bij de ontdekking van het evangelie. Het evangelie als woord van Jezus, die waarheid spreekt. Als een woord dat het hart verandert. En ook een woord dat ons naar buiten laat treden. De school uit, de gesloten wereld uit, om de armen te ontmoeten. Wanneer we de armen ontmoeten, beginnen we de wonden van onrechtvaardigheid van deze wereld aan te raken. Het is luisteren en kijken naar de onrechtvaardigheid van deze wereld. De ontmoeting met de arme is de ontmoeting met het leven. Dat is de ware school van het menselijk bestaan. Daar waar de armen en het evangelie samenkomen, begint de vrede. In jouw leven, maar ook in die wijk of in dat huis voor ouderen.

Weten jullie wat het wil zeggen om een ouderen in extreme armoede te zijn? Om door niemand bij naam genoemd te worden? De ervaring met de armen, de ervaring van enkele vrienden die samen het evangelie lazen, heeft mij iets belangrijks laten begrijpen: dat geluk een brood is dat je samen eet. En jullie zien dat ook in jullie familie: dat de momenten van geluk er zijn wanneer je dat geluk deelt. Want geluk is een waarde die je kunt delen en die daardoor groeit. Dat was het begin van de Gemeenschap en dat is steeds het begin geweest, elke dag. Ook vandaag nog. Jullie zijn vrij. Jullie zijn werkelijk vrij. Verspil die vrijheid niet door achter dingen aan te rennen die niet van waarde zijn. Verspil je vrijheid niet door je eigen schaduw achterna te zitten. Laat je in je vrijheid niet verlammen door angst of berekening.  Bevrijd je vrijheid, door genereus te leven. De wereld van morgen is niet de wereld die anderen aan jullie nalaten en waarin je een klein plekje moet vinden om te slapen, werken en overleven. De wereld van morgen is de wereld die jullie bouwen. Jullie hebben een grotere kracht dan je zelf denkt.

Binnen in jullie, in jullie handen, in jullie dromen, in de hoop die jullie koesteren, is er een grotere kracht dan je denkt. De uitdaging is om stoutmoedig en vrij te zijn. Jullie zijn vrij om een wereld van vrede te bouwen. Wacht niet om vandaag te beleven wat men zegt dat je morgen zult kunnen beleven. Want vandaag is het moment en deze dag mag niet verspild worden. Jong zijn betekent niet jarenlang wachten op een station tot de juiste trein aankomt. De trein staat al klaar. En wat ik dus wil laten horen, is wat je hoort op een station. Een omroepbericht: "Op spoor één, op het spoor van Rome is een trein gearriveerd: 'global friendship'. Wacht alstublieft niet op een andere trein. Stap allemaal in want deze trein gaat in de juiste richting." Dank jullie wel."