Groot enthousiasme in Burundi bij het bezoek van Andrea Riccardi bij de 50e verjaardag van Sant'Egidio

De afgelopen dagen bezocht Andrea Riccardi de Gemeenschappen van Sant'Egidio in Burundi. Dit eerste bezoek aan het land werd met groot enthousiasme verwelkomd. Meer dan duizend jongeren afkomstig uit elke windstreek van Burundi waren samengekomen voor deze ontmoeting. Ook was er een delegatie aanwezig van de Gemeenschap van Uvira (een Congolese stad dichtbij Bujumbura).

Tijdens de grote jongerenontmoeting in Bujumbura benadrukte Andrea Riccardi dat de Gemeenschap in Burundi geroepen is om het talent te gebruiken, waarop de woorden Gebed, Armen en Vrede staan gegraveerd. De Gemeenschap moet nieuwe wegen zoeken om antwoord te geven op het lijden van de armen en nooit stoppen met de strijd en de hoop op meer menselijkheid in de steden en dorpen. Dat zijn de uitdagingen waaraan de Burundese Gemeenschappen kunnen werken.

Het bezoek was ook een gelegenheid om de armen te ontmoeten die delen in het leven van de Gemeenschap. In het hospice Sainte Elizabeth - waar de Gemeenschap sinds 2009 aanwezig is - kwamen de ouderen samen die de Gemeenschap in de dienst aan de ouderen heeft leren kennen (meer dan 500 in de stad Bujumbura).

Sant'Egidio ontstond in Burundi in een tijd waarin het land was vernietigd door de burgeroorlog. In Kinama, in de periferie van de hoofdstad, begon de School van Vrede terwijl de wijk nog gebombardeerd werd. De Gemeenschap is steeds blijven zoeken naar vrede voor het land. Vandaag is de School van Vrede een zichtbaar teken van deze droom die werkelijkheid wordt. Vele jongeren hebben hierover verteld tijdens de ontmoeting met Andrea Riccardi. Een van hen, B, vijftien jaar oud, die als kind gedwongen was om te bedelen vanwege de armoede in zijn gezin, vertelde over de woede en het sentiment van opstandigheid waarin hij opgroeide. Toen leerde hij de Gemeenschap en de School van Vrede kennen en kon hij naar een openbare school gaan, wat hij zo graag wilde. "Ik had geen geschiedenis," vertelde hij, "maar vandaag ben ik dankzij de Gemeenschap een jongen met een verhaal. Ik droom ervan arts te worden om te zorgen voor de ouderen”.