Sant'Egidio begeeft zich temidden van de problemen van een groeiend Afrika, maar vooral van de grote verwachtingen van de armen, de jongeren en van een toekomst in vrede.
Het bezoek van Andrea Riccardi aan Ivoorkust in de laatste dagen van april stond stil bij deze thema's, en bij de complexe samenleving die de uitdaging beleeft om samen te leven in een tijd van grote veranderingen. Het is een Afrika van de sterke economische groei en tegelijkertijd van velen die buitengesloten blijven. Zoals de straatkinderen aan wie Sant’Egidio plaatsen van bescherming en toevlucht biedt. Zoals het Maison du Rêve, “huis van de droom”, in Yopougon, een grote wijk in Abidjan, de eerste plaats die Andrea Riccardi bezocht in de economische hoofdstad van het land. Het is een huis voor tieners en jongeren die door familie- en levensproblemen op straat leven. Ze vinden er niet alleen nachtopvang, maar ook de mogelijkheid om hun school weer op te pakken en, voor de oudsten onder hen, een vak te leren. Het zijn plaatsen van vrede die hen met de hulp van de grotere vrienden van de Gemeenschap in staat stellen om te veranderen. Voor sommigen betekent dat ook dat ze zich kunnen verzoenen met hun eigen familie, om naar huis terug te keren.
Tijdens het bezoek aan het psychiatrisch ziekenhuis in Bingerville kwamen de moeilijkheden en de 'wonden' van het leven naar voren die het gevolg zijn van een steeds meer competitieve samenleving, waarin degene die faalt wordt gemarginaliseerd. Behalve volwassenen zijn daar ook steeds meer jongeren die hun studie niet kunnen voortzetten en niet kunnen meedoen aan de arbeidsmarkt, vanwege steeds selectievere regels.
Afrika groeit, en de andere franssprekende landen in West-Afrika kijken daarbij naar de bevolking van Ivoorkust. De welvaart bereikt er echter niet veel mensen en het land moet omgaan met een vloedgolf aan jongeren die deel uitmaken van de bevolking. Het is een thema dat ook aan de orde kwam in de grote bijeenkomst die plaatsvond in het Huis van de Gemeenschap, in de wijk Treichville, waar voor de gelegenheid niet alleen de gemeenschappen uit Abidjan samenkwamen, maar ook uit de rest van het land.
Zij spraken met Andrea Riccardi over het Evangelie, dat oproept om ons te bevrijden uit de verschillende vormen van slavernij in de Ivoriaanse maatschappij, en dat ons uitnodigt om die samenleving menselijker te maken. Dat is een werk van het hart voor alle generaties die deel uitmaken van de Gemeenschap. Daaronder zijn veel volwassenen die zich richten op de jongeren die op zoek zijn naar een richting in hun leven, met bijzondere aandacht voor de armen. Maar het varieert ook van de straatkinderen en de kinderen die wonen in de grote sloppenwijken met de Scholen van Vrede, tot de ouderen die steeds armer en meer gemarginaliseerd worden, mede door een pensioenstelsel dat slechts een klein deel van de bevolking bedient. Daarnaast is er de noodzaak om overal de waardigheid en grotere deelname van vrouwen te bevorderen, die nog altijd slachtoffer zijn van uitsluiting en geweld. Zo wordt gewerkt aan een menselijkere samenleving die in staat is om een toekomst te geven aan allen. In het bijzonder aan de vele jongeren in Afrika die de mythe van emigratie koesteren, die al zoveel slachtoffers heeft gemaakt in de woestijn en de Middellandse Zee.
