Lezing van Gods Woord
Alleluia, alleluia, alleluia !
Iedereen die leeft en in Mij gelooft
zal in eeuwigheid niet sterven.
Alleluia, alleluia, alleluia !
Matteüs 9,14-17
Toen kwamen de leerlingen van Johannes naar Hem toe met de vraag: ‘Waarom vasten wij en de farizeeën zo vaak, maar doen uw leerlingen dat niet?' Jezus zei hun: ‘Kunnen bruiloftsgasten soms rouwen zolang de bruidegom bij hen is? Maar er zullen dagen komen dat de bruidegom van hen is weggenomen, en dan zullen ze vasten. Niemand zet een lap van ongekrompen stof op een oude jas. Want het opgezette stuk trekt aan de jas, en de scheur wordt nog erger. Ook doe je geen jonge wijn in oude zakken. Anders barsten de zakken; de wijn loopt weg en de zakken gaan verloren. Nee, jonge wijn doe je in nieuwe zakken, en dan blijven beide bewaard.'
[Copyright © 1995 Katholieke Bijbelstichting]
Alleluia, alleluia, alleluia !
Als je gelooft,
zal je Gods heerlijkheid zien, zo spreekt de Heer.
Alleluia, alleluia, alleluia !
De leerlingen van Johannes, die een soberder leven leidden dan die van Jezus, ondervragen Hem rechtstreeks over dit verschil. "Waarom vasten wij en de farizeeën zo vaak, maar doen uw leerlingen dat niet?" vragen de leerlingen van Johannes om het te begrijpen. We moeten ons nooit schamen om ons door Jezus te laten helpen. De Meester antwoordt met het beeld van de komst van de bruidegom en vergelijkt de leerlingen met de vrienden van de bruidegom die de bruiloft voorbereiden en eraan deelnemen. Met Jezus komt de ware "bruidegom" onder de mensen, degene die de mensheid komt verlossen van haar onvruchtbaarheid. Leven met Jezus is een feest, maar, zo waarschuwt Jezus, er zullen ook moeilijke tijden komen. Voor Hem zelf - en hier zien we een vooruitverwijzing naar de dagen van zijn lijden. Maar ook voor de leerlingen afzonderlijk en voor hele gemeenschappen. Hoe kunnen we niet denken aan de ontelbare vervolgingen die de leerlingen van Jezus vandaag de dag nog steeds treffen? Tijdens de moeilijke dagen zullen de leerlingen "vasten", voegt Jezus eraan toe. Maar eerst moeten ze zich feestelijk kleden en de wijn van barmhartigheid drinken; die zal hen sterk maken, ook in moeilijke tijden. De oude wijnzakken waarover Jezus spreekt, zijn de oude mentale en religieuze patronen. Evangelische liefde vereist een nieuw hart, vrij van vooroordelen, om Gods liefde te verwelkomen. Je verzetten tegen de nieuwheid van Gods woord betekent je afsluiten voor de Geest. Het evangelie van liefde bevrijdt ons van onze afgeslotenheid en onze beperkingen en leidt ons naar Gods wijde horizon.
Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).
Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.
Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.
De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).
Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.
