De Gemeenschap van Sant'Egidio is er in de loop van de jaren steeds meer van overtuigd geraakt dat ouderen aan de oorsprong kunnen staan van een imposante beweging die mensen mobiliseert en die stelling neemt op het terrein van de verdediging van het leven en de fundamentele mensenrechten. In de jaren 1990 zijn er twee grote campagnes gelanceerd, de "Brief van Maria" en de "Brief van Anna", twee ouderen die door middel van een brief publiekelijk vragen om niet in een instelling te hoeven wonen (en om een uurtje tijd te krijgen van iemand, een uur gezelschap om hun plaats in de maatschappij terug te vinden). Hun appel werd door bijna een miljoen mensen onderschreven.
De "Brief van Maria" heeft tot gevolg gehad dat een probleem aan de orde werd gesteld dat duizenden ouderen gemeenschappelijk hebben. Maar ze formuleerde ook een mogelijke oplossing. En bovenal verschoof de publieke opinie, ten gunste van de mogelijkheden die thuiszorgdiensten bieden als alternatief voor institutionalisering.
De "Brief van Anna" is heel direct en eenvoudig. De brief is geschreven door Anna, een oudere die in een instelling voor ouderen was opgenomen. Het is geen aanklacht. Maar Anna houdt niet op de omstandigheden van de ouderen in een instelling te beschrijven en bekritiseren. Anna vraagt om vriendschap en om ons in te spannen om de eenzaamheid te verlichten van wie in een instelling is opgenomen. Het is een vraag om gezelschap en een aanbod van vriendschap, een aanbod dat de diepe waardigheid benadrukt van ouderen die zijn opgenomen in een instelling. De brief stelt niet alleen voor om iets te doen, al is dat ook belangrijk, maar ook om de eenzaamheid te verbreken van wie in een instelling verblijft en vaak ook van wie daarbuiten is!
De brief is een voorstel van vriendschap voor allen, dat voortkomt uit de overtuiging dat ouderen, ook als ze zijn opgenomen in een instelling, een grote bron van ethiek, menselijkheid, burgerschap en solidariteit kunnen zijn, en dat ze op die manier zeer waardevol kunnen zijn.
Het voorstel uit de brief van Anna is ontvangen door de Jongeren voor Vrede van de Gemeenschap van Sant'Egidio. De jongste generaties verliezen vaak het gevoel voor geschiedenis, en daarmee een belangrijk deel van hun eigen identiteit. De reden daarvoor is ook te vinden in de levensgewoonten die de jongeren altijd van de ouderen vervreemd hebben en de dialoog tussen de generaties in de weg staan. Ouderen kunnen aan de jongeren hun levensgeschiedenis vertellen, en zo de gruwel van de oorlog en de waarde van het verdedigen en liefhebben van de vrede overbrengen. Uit deze ontmoetingen zijn belangwekkende vriendschappen voortgekomen, rijk aan educatieve inhoud. Zoals ouderen vreugde en genegenheid ontvangen van de jongeren, zo ervaren jongeren vaak, wanneer ze bevriend raken met een oudere, dat deze vriendschap hen helpt te groeien, helpt volwassen te worden en de waarde van het leven te begrijpen.
