In Jemen sterft iedere tien minuten een kind: door gebrek aan voedsel, medicijnen of door een bombardement, zo vertelde de Jemenitische theoloog Yahya al Dailami. Het conflict, dat begon in 2015, is slechts een van de conflicten op het Arabisch schiereiland die de media en een deel van de internationale gemeenschap vergeten lijken te zijn.
Na het beëindigen van de koude oorlog hebben we meegewerkt aan het ontstaan van nieuwe abnormale conflicten. We moeten onszelf afvragen, zo zei de Indonesische Sin Syamsuddin, waarom deze conflicten en hun slachtoffers vergeten worden. "Het excuus is dat ze de lezers niet interesseren", gaf Jean Pierre Denis, directeur van La Vie, toe. "Maar de realiteit is dat er oorlogen zijn die mediageniek zijn en andere die dat niet zijn. Oorlogen tussen rijken en oorlogen tussen armen. Bovendien zijn burgeroorlogen moeilijk uit te leggen". Maar hoe ontstaan zulke conflicten in het geglobaliseerde tijdperk? De deelnemers aan de conferentie 'Vergeten oorlogen' die deel uitmaakt van de ontmoeting 'Bruggen van Vrede' die de Gemeenschap van Sant'Egidio organiseert in Bologna, zijn het eens: niet de religies zijn de oorzaak van deze conflicten. Maar religieuze vrouwen en mannen kunnen en moeten veel doen om ze te stoppen.
Al Dailami benadrukte dat de Jemenieten een vreedzaam en gastvrij volk zijn, maar een deel van de internationale gemeenschap zag in hun land "alleen een oliebron, een goudmijn of de strategische ligging". En zo gaat de oorlog in stilte door. Het drama van burgers die getroffen worden door oorlog werd ook gememoreerd door James Oyet Latansio, secretaris-generaal van de Raad van Kerken in Zuid-Soedan, waar "na de vrijheidsstrijd een strijd om de macht is uitgebroken; vrouwen werden misbruikt, kinderen gedood. Help ons: een of twee handen kunnen het gezicht van Zuid-Soedan veranderen".
Het is precies vanwege deze oproep, zo bracht Mauro Garofalo naar voren, dat de Gemeenschap van Sant'Egidio in het gebed steeds de landen in oorlog gedenkt, alsof je door een atlas bladert. Nieuws gaat tegenwoordig snel, en we weten allemaal dat veel conflicten lang op de eerste pagina's verschijnen, maar dat ze op zeker moment verdwijnen, zoals gebeurde met Darfur. We moeten deze geglobaliseerde onverschilligheid overwinnen. Maar we moeten ook de complexiteit van de wereld uitleggen. In Irak bijvoorbeeld werd een duizend jaar oude beschaving vernietigd door een conflict dat ontstond om strategische en geopolitieke redenenen. De eerste slachtoffers waren de Irakezen zelf. Religies roepen op tot vrede en moraliteit, zei Abdulwahhab Ahmed al Taha al Sammaraee, woordvoerder van de organisatie van Irakese Soennitische juristen. De problemen van het land, zo ging hij verder, kunnen alleen opgelost worden als het land teruggegeven wordt aan zijn inwoners.
Juist vanuit de bevolking is een kracht ontstaan die op een fundamentele manier heeft bijgedragen aan het bereiken van vrede in Colombia. Met de ondertekening van een akkoord in 2016 kwam er een einde aan zestig jaar oorlog. Het was een oorlog die ontstond als een typisch 19e eeuws conflict (een conflict over land), maar die voortging als een conflict van de 21e eeuw (door drugshandel), zo benadrukte de Colombiaanse activiste Helena Useche. De vrouwen wilden niet langer slachtoffer zijn, maar voorvechters in het vredesproces, dat gebaseerd is op vergeving en verzoening.
Echt iedereen kan deelnemen aan deze bouwplaats van vrede, zo citeerde Garofalo Johannes Paulus II. Een betere wereld is mogelijk, zo bracht Latansio naar voren, en we kunnen er samen aan werken. Die inspanning is nodig, herhaalde Al Sammaraee, want in deze geglobaliseerde wereld moeten we denken aan de gezamenlijke bestemming die voortkomt uit onze verenigde menselijke waarden. Iedereen kan een drager van vrede of van oorlog worden, zo zei Syamsuddin tot slot. We hebben de energie van allen nodig, gelovig of niet. We hebben de energie nodig van gemeenschappen die de barmhartigheid en de vrede liefhebben. "We zijn optimisten," zei hij, "en we kijken vooruit. We moeten de geschiedenis vergeven, maar niet vergeten”.
