Wijsheid 7,7-11
Psalm 89 (90)
Hebreeën 4,12-13
Marcus 10,17-30
We beginnen de pelgrimstocht van vrede van dit jaar met deze Heilige Liturgie, waar we allemaal leren om de vrede uit te wisselen die Jezus zelf ons geeft, opdat we vredeswerkers zullen zijn. We zoeken de vrede omdat er oorlog is en daar is veel van, te veel, onaanvaardbaar lijden. Als we de vrede zoeken kunnen we de geschiedenis veranderen. En we willen ons gebed en onze nabijheid laten voelen aan wie lijden. Wie het moeilijk heeft weet hoe belangrijk het is om begrip en solidariteit te vinden, om te weten dat er iemand is die halt houdt, die voor je bidt, dat hij je niet verwijt dat het je eigen schuld is, dat hij niet zegt: "Wat heb je gedaan?" in plaats van je te helpen, dat hij je niet alleen laat in je wanhoop. Wanneer het slecht met je gaat is de onverschilligheid irritant, vernederend en maakt je wanhopig. Veel mensen worden ook overweldigd door het lijden. De vrede vraagt een bekering van het hart. Laten we niet denken dat de vrede voor altijd is. We mogen het nabije verleden niet vergeten en onze ogen niet sluiten voor de vele conflicten die we hebben zien ontkiemen, ontwikkelen en uitbarsten voor onze ogen. We moeten ons steeds afvragen wat we kunnen doen om ze tegen te houden.
We willen het waardevolste dat ons is toevertrouwd door degenen die de oorlog hebben beleefd, niet verliezen. Zij droomden van de vrede. Zonder de vrede is er geen leven en verliezen we alles. Om de vrede te zoeken moeten we ons hart zuiveren - want een mens die de vrede heeft geeft haar door en bouwt haar - om het milieu te verbeteren dat te veel vergiftigd is met onwetendheid, vooroordelen en gemakkelijke kritiek. Zoals de zuurstof voor de planten schept een mens van de vrede een weldadig milieu van vergeving, van aandacht, van respect, van de waarde van elke mens. Wij willen de vrede, niet het persoonlijke welzijn dat arrogantie wordt wanneer men zich verdedigt met de woorden "wat heeft dat met mij te maken", "ben ik de hoeder van mijn broeder". Ja, onze broer is aan ons toevertrouwd en wij kunnen hem behoeden. Zijn vrede is de onze! De wereld is een kamer en zonder vrede wordt elk welzijn bedreigd. We hopen dat dit dagen worden van vreugdevolle verandering, want het is een grote vreugde om elkaar te ontmoeten, te leren kennen, onszelf te verbinden met problemen, situaties en vaak ongekend lijden, om betrokken te zijn bij zoveel menselijkheid die strijd voor de toekomst en met hoop.
(mgr. Matteo Zuppi, aartsbisschop van Bologna)
