Ouderen helpen in hun eigen huis te leven; eenzaamheid overwinnen
Dit is een doorslaggevende inspanning in de dienst aan de ouderen. In de grote steden leiden vereenzaming, de afname van het aantal leden van een gezin en hoge huurprijzen er bij problemen direct toe, dat ouderen hun eigen huis moeten verlaten. Wonen in een instelling lijkt soms de enige verstandige oplossing. Maar het is een systematiek die in het grootste deel van de gevallen niet de diepgaande wens van de ouderen respecteert. Zij lijden doordat ze zijn afgesneden van hun eigen bekende omgeving, en van de spullen en herinneringen uit hun eigen huis. Een belangrijk aspect van de hulp die de Gemeenschap biedt, is de ondersteuning aan de familieleden van de ouderen, die vaak onvoorbereid en verward zijn wanneer een van hun ouders ziek is en niet meer voor zichzelf kan zorgen.
Ouderen bezoeken in een instelling, het leven in grote instellingen menselijker maken
Wonen in een bejaardenhuis betekent vaak zich eenzaam en verlaten voelen, wat de zin om te leven wegneemt. Het betekent ook vaak ver weg zijn van familieleden en een ervaring van depersonalisatie. In instellingen sterven vier keer meer mensen met een vergelijkbare gezondheidstoestand dan thuis. De Gemeenschap van Sant'Egidio is aanwezig in honderden instellingen in Italië, in Europa en op andere continenten, met een dienst van vriendschap, activiteiten, begeleiding en pastorale zorg. De vriendschappelijke en toegewijde nabijheid helpt de ouderen om relaties te onderhouden, om contacten met de omgeving buiten de instelling niet te verliezen en om hun persoonlijkheid te behouden. De aanwezigheid van de Gemeenschap in instellingen voor ouderen is ook een stimulans voor deze instellingen om hun taken op de best mogelijke manier uit te voeren.
De nieuwe woonoplossingen van de Gemeenschap van Sant’Egidio
Er zijn ouderen voor wie het onmogelijk is om in hun eigen huis te blijven wonen, vanwege een verminderde zelfstandigheid, verlies van huisvesting, familieconflicten of economische armoede. Om het aantal opnames in grote instellingen te verminderen, zijn daarom alternatieve oplossingen gerealiseerd. Vormen van co-housing die in de loop van de tijd zijn uitgewerkt tot een model om te antwoorden op de huisvestingsbehoeften van de ouderen: ouderen die samenwonen, beschermd wonen in appartementen, familiehuizen.
Ouderen die samenwonen: de co-housing van Sant'Egidio
In de hele wereld zijn tal van plekken gerealiseerd waar ouderen samenwonen en elkaar bemoedigen, met steun van de Gemeenschap. De ouderen legden hun middelen bijeen, soms meer dan bescheiden, om opname in een instelling te voorkomen, zich van de nodige hulp te voorzien en te blijven leven zoals ze dat wensen. Dit samenwonen biedt een innovatief alternatief voor institutionalisering en leidt tot verbetering van de informele hulp in hun eigen omgeving (buren, familieleden, etc.).
"Beschermde" appartementen en familiehuizen
Hier gaat het om hele gebouwen van mini-appartementen (elk 40 – 60 m2) voor een of twee personen, bedoeld voor ouderen die zelfstandig zijn, maar kwetsbaar op het punt van huisvesting (daklozen, mensen die uitgezet zijn, eenzame mensen). Aan deze gasten worden gemeenschappelijke diensten aangeboden, en ze worden ondersteund bij de problemen van hun dagelijks leven. Het is een manier om in een huis te kunnen blijven wonen, maar toch in een beschermde omgeving te blijven. De familiehuizen zijn juist bedacht voor ouderen met verminderde zelfstandigheid, voor wie het onmogelijk is geworden om in hun eigen huis te blijven vanwege een gebrek aan accomodatie, voldoende financiële middelen of persoonlijke contacten. De oudere gasten bevinden zich in een vertrouwde omgeving. De kamers zijn ingericht op een niet-anonieme manier en gasten worden aangemoedigd hun eigen meubels mee te nemen. De afwezigheid van drempels en andere bouwkundige obstakels en de vele hulpmiddelen helpen hen om hun eigen autonomie niet te verliezen.
