«Kinderen leren om geen angst voor de anderen te hebben is de eerste stap in vredeseducatie». Daarover zijn de moeders, leerkrachten en jongeren het eens. Ze namen deel aan het 'Feest van de Vrede' als afsluiting van een jaar waarin ze tijd doorbrachten met de kinderen; een van de initiatieven van Sant’Egidio voor de alllerkleinsten.
De Scholen van Vrede gaan de uitdaging aan om kinderen te leren samen te leven. In Italië neemt de behoefte aan dit onderwijs toe, dat een contrast vormt met het wijd verbreide racisme.
«Tegenwoordig lijken geweld, afwijzing en minachting tegenover mensen in moeilijkheden normaal. Het is een 'schandaal' om kinderen dit klimaat te laten beleven alsof het normaal is. We moeten er alles aan doen om dat schandaal te voorkomen,» sprak Adriana Gulotta, coördinator van de Scholen van Vrede in de wereld.
Het 'schandaal' waar Jezus over sprak, dat wil zeggen alles dat een serene jeugd in de weg staat waarin je leert de anderen te verwelkomen en niet bang voor hen te zijn.
Solidariteit kennen, begrijpen, beleven en waarderen is dan ook de weg die we willen gaan om een antwoord te geven op dit klimaat van haat tegen migranten, dat onze kinderen laat opgroeien met angst.
De kinderen hebben tekeningen gemaakt om hun Rohingya leeftijdsgenoten te helpen die deel uitmaken van een vervolgde minderheid in Myanmar. Zo groeit hun gevoeligheid voor het lijden ver weg in de wereld. In de Scholen van Vrede hebben ze lunchpakketjes gemaakt voor de daklozen, want ook als je klein bent, kun je een groot hart hebben. De School van Vrede in Serpentara heeft een voorstelling gegeven aan de ouderen in een rusthuis in de buurt.
Het is belangrijk om kinderen te leren dat ook de moeilijkste situaties ten goede kunnen veranderen.
Het kan ook de middag van de kinderen veranderen. «Ik heb mijn kind niet alleen naar de School van Vrede gestuurd om huiswerk te maken, maar ook om vrienden te maken,» vertelde een moeder.
Bovendien helpt het de jongeren die de kleinsten helpen om samen te leven, om hun persoonlijkheid uit te drukken. Zoals Roberto, vader en leraar op een middelbare school in de wijk Trullo in Rome vertelde: «je ziet de jongeren opbloeien dankzij deze leerzame ervaring; ze vinden een motivatie in zichzelf». Hij voegde eraan toe dat veel jongeren doorgingen met dit 'werkend leren' wanneer het project eenmaal was afgelopen.
«De School van Vrede heeft een duidelijke naam: het gaat niet alleen om huiswerk, maar het is ook vredeseducatie». De hoop is dat deze verantwoordelijkheid om te werken aan vrede de hedendaagse cultuur kan veranderen.
Een teken van het enthousiasme voor het werken aan vrede was de optocht van de kinderen aan het eind van de ontmoeting. Bij deze eerste editie van het 'Feest van de Vrede' werden diploma's uitgedeeld aan de 'activisten voor vrede'. Want de kleintjes hebben ook dit jaar anderen met vreugde geholpen en zo ook het soms lelijke en ongeïnteresseerde gezicht van onze steden veranderd.
De inzet van ouders, leerkrachten en jongeren tegen de normalisering van geweld
