Heilige Vader,
Mijn naam is Giovanna, ik ben bijna 80 jaar oud. Het is voor mij een grote vreugde om u te mogen ontmoeten. Ik ben bejaard en tegenwoordig is bejaard zijn moeilijk. Het leven is langer geworden, maar de maatschappij heeft dat leven niet “omarmd”, zoals u zei. Ouderdom wordt vaak gezien als een ziekte om weg van te blijven, zolang het kan. Ik besefte het toen ik met pensioen ging. Tot die tijd had ik de ouderdom genegeerd, maar nu kon ik het niet langer weghouden. Ik had vroeger nooit zo veel tijd voor mezelf gehad. Hoe moet ik het vullen?
Mijn familie vertelde me: eindelijk kun je een beetje aan jezelf denken! Dat is wat veel van mijn leeftijdsgenoten aan het doen zijn: een reis, nieuwe hobby’s, misschien zelfs een beetje sport. Er is niets mis mee. Maar ik wilde nog steeds nuttig zijn!
Wat te doen? Voordien had ik nooit tijd om mezelf dit af te vragen… En dan het werk, het gezin … alles bevestigde mij dat ik nuttig was. Maar nu?
Ik dank u omdat u ons ouderen eraan herinnert dat we een missie hebben in de kerk en dat “we ons niet hoeven terug te trekken.” U vertelde ons dat we “de ouderdom een beetje moeten uitvinden.” Ik probeerde het te doen en de eerste manier die ik gevonden heb, was het gebed. Als een oude vrouw begon ik weer te bidden. Niet altijd in mijn leven heb ik tijd gegeven of belang gehecht aan het gebed. Ik had te veel te doen, was bezig met veel dingen.
Vandaag beleef ik het gebed ook als een dienst voor anderen. Niet alleen voor degenen die ik ken en die dicht bij mij staan, maar ook voor de zieken, voor de gevangenen, voor de slachtoffers van ellende en oorlog. Met het gebed heb ik een betere manier van reizen gevonden, om vele plaatsen in de wereld te bereiken.
Hiermee samen heb ik ook ontdekt dat ik nog steeds veel te geven heb. Wij ouderen hebben nog steeds benen die in staat zijn om naar anderen toe te gaan, armen die kunnen ondersteunen, woorden die kunnen troosten, en vooral zoveel affectie die warmte en vreugde kan geven aan jonge mensen die een droog leven leiden, zonder liefde.
Heilige Vader, we hebben nog steeds kracht en energie, en, als God het wil, het leven voor ons! Wij vragen u dat de kerk ons meer dagelijks aanneemt als arbeiders van haar wijngaard! De kerk moet meer beseffen dat de ouderen bestaan en dat ze een kracht zijn, zelfs in tijden van zwakte.
We kunnen anderen op vele manieren helpen: door andere zieke bejaarden thuis of in een instelling te bezoeken, door gevangenen te bezoeken, maar ook door met de jongeren te praten die vaak alleen leven. Ik doe het met mijn neven en ik zie dat het nuttig is!
Een aantal ouderen van de Gemeenschap begon de vluchtelingen te helpen en ze leren hen de Italiaanse taal. Ouderen kunnen werken voor integratie! Deze jonge mensen hebben in ons vaders, moeders, maar bovenal grootouders gevonden.
En dan, heilige Vader, wij ouderen zijn voor de vrede! We hebben al genoeg moeten lijden door de oorlog in Europa en we kennen de gruwelen ervan. Ik ben ervan overtuigd dat ouderen, als ze gewaardeerd worden, bouwers van vrede in de samenleving kunnen zijn. Laat de kerk naar ons luisteren en ons helpen om gehoord te worden!
