Chantal, een kind van acht maanden komt aan in de armen van haar moeder in het vluchtelingenkamp van Zongo, een groot kamp aan de andere oever van de rivier Obangui die de Centraal-Afrikaanse Repbuliek scheidt van de Democratische Republiek Congo.
Veel centraalafrikanen zijn tijdens de oorlog gevlucht naar buurlanden, vooral uit de noordelijke regio's van het land die het meest geraakt zijn door de oorlog en het geweld van de conflicten, om hun families in veiligheid te brengen.
Zo was het ook voor de moeder van Chantal. Na de geboorte van het meisje ging de moeder zich slecht voelen en ze merkte dat ook Chantal niet goed groeide. Enkele familieleden in Centraal-Afrika spraken over een nieuwe polikliniek die geopend was in Bangui, het centrum ‘Mamà Carla’ dat gebouwd is door de Associazione Amici van Centraal-Afrika waarmee het Programma DREAM van de Gemeenschap van Sant’Egidio samenwerkt in de zorg voor HIV-zieken, ondervoeding en telezorg.
Zo gaat de moeder van Chantal op weg met haar kind, met een boomstamkano zes uur over de rivier, en arriveert in het centrum om zich te laten onderzoeken en behandelen. Voor ze vertrekt, bedankt ze en zegt: 'Nu voel ik me veilig.'
Het bericht dat een nieuwe plek is geopend waar moeders en kinderen gratis behandeld kunnen worden, heeft zich zeer snel verspreid in de laatste weken en elke dag arriveren velen om zich te laten testen en behandelen.
Veel kinderen van de nabijgelegen Nicolas Barre-school en ook veel studenten van de Johannes Paulus II school waar 80 jongeren studeren om docent te worden, zijn bezocht.
Een oma brengt haar kleinkind van 4 - de ouders zijn gestorven - met wie ze samenleeft in een hut met nauwelijks iets te eten. Het kind is seropositief en zwaar ondervoed. Ze heet Elodie, maar niemand noemt haar bij haar naam, meestal wordt ze het tijgerkind genoemd. Door een zware infectie is haar lichaam bedekt met grote blauwe vlekken en de anderen zijn daar bang voor. Elodie begint te genezen en in twee weken komt ze twee kilo aan, haar vlekken beginnen te verdwijnen en eindelijk lacht ze en speelt ze met de andere kinderen. Ook de oma hervindt moed en hoop, voelt zich ondersteund, is niet meer alleen en zegt tegen ons: 'Ik vertrouw alleen op jullie.'
In het arme Centraal-Afrika met weinig middelen door de lange oorlog is alles moeilijk: behandelen tegen ziektes, eten, naar school gaan. Maar het goede nieuws van het vredesproces dankzij het akkoord dat gesloten is bij Sant'Egidio heeft de mensen nieuwe hoop gebracht en wil om te leven. Voor veel Centraal-Afrikanen is Sant'Egidio de naam van de vrede.
Met de start van het Programma DREAM, concreet teken van de voorliefde en de adoptie door Sant'Egidio, wordt Sant'Egidio ook de naam voor genezing en bevrijding van ziektes.
Aan het eind van de week komen allen samen in een gebed, de jongeren van de school, de docenten, het personeel van het centrum en de moeders, om de Heer te danken voor deze nieuwe hoop en om te bidden om genezing van zovele Centraal-Afrikaanse zieken.
