Een lange toespraak om de dialoog en de inzet voor de vrede te bevorderen, te beginnen bij de rol die Europa kan spelen. Een uitnodiging om de immigratie op twee fronten tegemoet te treden: dat van de landen van oorsprong, Afrika dat geholpen moet worden in haar ontwikkeling, meer dan we tot nu toe hebben gedaan. En op het front van degenen die al begonnen zijn aan hun wanhoopsreizen richting Europa. We moeten de mensensmokkelaars stoppen, en tegelijkertijd “nieuwe wegen openen voor een legale toegang” richting ons continent.
Angela Merkel spreekt tijdens de Internationale ontmoeting “Wegen van vrede” en wijst in een lang en gepassioneerd betoog op haar ‘road map’ voor de toekomst van Europa en van een wereld die nu nog getekend is door vele conflicten en terrorisme. De Duitse Bondskanselier had eerder deelgenomen aan de ontmoeting “Spirit of Assisi” die in 2011 in München gehouden werd en bedankte de Gemeenschap van Sant’Egidio voor haar “fundamentele vredesactiviteiten, gebaseerd op de kracht van het woord en wederzijds begrip, op het bewustzijn dat het beter kan worden”.
“De dialoog, zo verzekerde ze, is mogelijk en nodig: zij helpt om naar de wereld te kijken met de ogen van de ander en om samen te leven. De religies hebben de opdracht tot vrede. Er is geen enkele rechtvaardiging voor geweld in naam van religies, die misbruikt kunnen worden om betekenis te geven aan geweld.” Tegelijkertijd “kunnen we ons niet terugtrekken in parallelle werelden, want we weten dat problemen ontstaan uit onderlinge onbekendheid.”
Na eraan herinnerd te hebben dat juist in de stad Münster en in het nabij gelegen Osnabrück in 1648 met de Vrede van Westfalen een eind kwam aan de Dertigjarige oorlog tussen de godsdiensten, benadrukte de Bondskanselier de fundamentele rol die Europa moet spelen voor de vrede, juist door haar eigen geschiedenis die geleid heeft tot eenheid en verzoening, zoals die aan het eind van de Tweede Wereldoorlog en de tragedie van de Shoah ondenkbaar waren: “Europa blijft een continent van diversiteit, maar we kunnen samenleven als we de horizon van gemeenschappelijke waarden hebben.”
Het ontbreekt ons niet aan uitdagingen, zo onderstreepte ze, waaronder in de eerste plaats die van de migratie: “Er zijn waarden waarvan de geldigheid niet eindigt bij de grenzen van Europa: we hebben een verantwoordelijkheid in de wereld voor de beëindiging van de conflicten in Azië en Afrika. We kunnen de landen in crisis niet alleen laten. Een betere wereld is niet mogelijk wanneer íemand hiervan is uitgesloten.” Daarom “hebben we als Europees volk de verantwoordelijkheid om ons in te zetten voor Afrika” in de vorm van “onderwijs en beroepskwalificaties van de jongeren”, essentiële sleutels voor de economische en democratische ontwikkeling van een maatschappij: “Er moeten scholen en vormingscentra opgezet worden. Laten we een nieuwe alliantie starten voor de Sahel.”
Vervolgens sprak de Bondskanselier over het thema van de immigratie: “We moeten de mensen redden uit de handen van de mensensmokkelaars, illegale emigratie bestrijden en mogelijkheden verschaffen voor een veilige toegang tot Europa; pacten met Libië, Niger en Tsjaad, en beter samenwerken met de landen van oorsprong en de transitlanden. Maar we moeten ons ook bezighouden met de mensen in Libië, vaak in catastrofale omstandigheden.” Ook de “humane ontvangst” is fundamenteel voor Merkel: “het is een fundamenteel instrument van ons beleid. Ik bedank Sant’Egidio uit de grond van mijn hart voor haar engagement in het opzetten van humanitaire corridors, die de vluchtelingen helpen om niet in de handen van mensensmokkelaars terecht te komen.” De vrede, concludeerde ze, “is een werkplaats die open staat voor alle mensen, niet alleen voor de strategen en de specialisten: wij allen samen hebben een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid voor vrede in de wereld.”