Federica Mogherini, de Hoge Vertegenwoordiger van de Europese Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid, bezocht gisteren de zetel van het DREAM programma van Sant’Egidio in Maputo, waar ze een lang onderhoud had met de verantwoordelijken van het Programma, dokters, verpleegsters, sommige vrouwen “activisten Eu DREAM”, en talrijke kinderen die gezond geboren werden dankzij een programma dat strijd tegen AIDS en gratis therapie voorziet voor 300.000 zieken in 10 Afrikaanse landen.
Van de 46 DREAM centra op het Afrikaanse continent, bevinden er zich 13 in Mozambique, waar het programma van start ging in 2002, tien jaar na de ondertekening van de vredesakkoorden die tot stand kwamen in Rome, op 4 oktober 1992, dankzij de bemiddeling van Sant’Egidio.
Recentelijk, beginnende in Mozambique, is DREAM getransformeerd in DREAM 2.0, wat staat voor “Disease Relief through Excellent and Advanced Means” en dat streeft naar de preventie en de verzorging van al de pathologieën (zoals bv. tuberculose, chronische ziekten of sommige tumoren) die weinig of niet behandeld worden door de schaarse voorzieningen van de Afrikaanse gezondheidssystemen.
De keuze om het recht op verzorging voor allen te versterken en te beschermen werd mogelijk door o.m. de vorming van lokaal medisch personeel en door de ontwikkeling van de “telemedicina”.
In het Centro para Crianca ontmoette Federica Mogherini ook de vertegenwoordigers van BRAVO het programma dat Sant’Egidio ontwikkelde voor de registratie in de bevolkingsregisters van kinderen en volwassenen. Sinds de start van het programma in 2010 konden meer dan 100.000 Mozambikanen zich via dit programma laten registeren.
Deze programma’s tonen de grote betrokkenheid van Sant’Egidio in de Mozambikaanse maatschappij. Sinds het werk voor de vrede in de jaren ’90 heeft de Gemeenschap inderdaad nooit haar inzet onderbroken voor de ondersteuning van de stabiliteit van het land dat recentelijk een periode van hoge spanning heeft gekend.
Federica Mogherina, die ontvangen werd op een bijzonder feestelijke manier, zei: “ik dank Sant’Egidio voor haar vastberaden inzet ter bevordering van de vrede in Afrika, alsook voor DREAM, een groots project voor gezondheid, dat in staat is geweest om te luisteren naar de Afrikaanse vrouwen en dat strijd voor de bescherming van hun rechten.”
Het zijn inderdaad juist de vrouwen die activisten zijn van DREAM die met grote overtuiging getuigenis geven van de mogelijkheid om verlost te worden van het stigma van de ziekte. Niet enkel zijn ze niet langer afgeschrikt van het feit dat ze AIDS hebben, maar ze helpen anderen in het volgen van de therapie, door ontmoetingen in de steden en in de landelijke zones, en door het bezoeken van patiënten thuis en in het ziekenhuis. Zo worden de vrouwen de hoofdrolspelers in een beweging van bevrijding van uistluiting en vooroordelen, die de heersende cultuur en de maatschappij kan omvormen.
