Een bezoek is de uitdrukking van een persoonlijke en permanente relatie, waarbij getracht wordt zoveel mogelijk gevangenen te betrekken. Het is het eerste, belangrijke gebaar van vriendschap, dat het ook mogelijk maakt kennis te nemen van mogelijke schendingen van rechten en de meest dringende behoeften vast te stellen.
Contact met de families
De Gemeenschap probeert contact te leggen met de families van gevangenen, wat in verschillende gevallen een echte zoektocht wordt, aangezien de meeste gevangenen in gevangenissen zitten die ver verwijderd zijn van de plaats waar hun familieleden wonen.
Er wordt nieuws uitgewisseld en bezoek van familieleden wordt aangemoedigd. Het herstellen van familiebanden is vooral belangrijk voor minderjarige gevangenen.
Rechtsbijstand
Dit omvat een aantal acties ten behoeve van gedetineerden in voorarrest, variërend van het terughalen van dossiers - die vaak op het politiebureau blijven waar de arrestatie heeft plaatsgevonden - tot het betalen van advocaten zonder wie een behoorlijk proces niet kan plaatsvinden.
Er zijn veel gevallen van gevangenen die om redenen van armoede "vergeten" in de gevangenis blijven, zelfs jaren na het uitzitten van hun straf, bij gebrek aan rechtsbescherming. Honderden van deze gevallen zijn door tussenkomst van de Gemeenschap opgelost.
Alfabetisering, onderwijs en beroepsopleiding
In de gevangenissen worden cursussen alfabetisering en basisonderwijs georganiseerd, alsmede cursussen beroepsopleiding, die nuttig zijn voor de reïntegratie in de maatschappij na afloop van de straf. Lager onderwijs is zeer belangrijk voor jeugdige gevangenen. Aan het einde van de school is het mogelijk een examen af te leggen en een diploma te behalen. In de gevangenissen van Nakuru, Kenia, en Bukavu, Congo, worden deze jongeren betrokken bij de activiteiten van de School van Vrede.
Veel jongeren kunnen na hun vrijlating uit de gevangenis een beurs krijgen en hun studie voortzetten dankzij adoptie op afstand.
In de gevangenissen in Mozambique worden beroepsopleidingen van verschillende aard gegeven, van knippen en naaien (om kleine stoffen voorwerpen te maken, zoals portemonnees en tassen) tot handwerken met stro (manden, tassen, enz.) en handwerken met tapijten en textiel. Er zijn plannen om een cursus voor meubelmakers te beginnen, onder leiding van een meester-kunstenaar die de gevangenen les zal geven.
Er zijn cursussen voor schoenmakers, timmerlieden, zink- en terracottawerkers. In de gevangenis van Lichinga (Noord-Mozambique) is er een beroepsopleiding voor bakkers. Met een bijdrage van 250 euro is op de binnenplaats een houtoven gebouwd die ongeveer 400 broodjes per dag produceert, die buiten de gevangenis worden verkocht. De 200 gevangenen van Lichinga krijgen één keer per week een vers brood.
Voedselhulp
Het gebrek aan voedsel, gezond voedsel en schoon water is een extra straf, een extra onrecht. Voedsel is in feite het eerste recht dat gegarandeerd moet worden, fundamenteel om te overleven. In de gevangenissen eet men bijna overal slechts één keer per dag een bord maïspap, en als de familie ver weg is of te arm om een maaltijd te brengen, dreigt ernstige ondervoeding. Momenteel bereikt de aanvullende distributie van de Gemeenschap enkele duizenden gevangenen.
Op 25 december wordt in veel gevangenissen waar de Gemeenschap werkt een kerstmaaltijd georganiseerd, in de geest van één grote familie die geen grenzen kent. De lunch is voor veel gevangenen de enige echte maaltijd gedurende het jaar en is een bijzondere feestelijke gelegenheid, waarbij vaak ook het gevangenispersoneel betrokken is.
Gezondheidszorg
Het gevangenisleven brengt ernstige gezondheidsrisico's met zich mee. Ondervoeding is een eerste directe oorzaak van verzwakking die vatbaar is voor vele ziekten. Maar ook ruimtegebrek, slapen op de grond, gebrek aan water en hygiëne bevorderen het ontstaan van ernstige ziekten. De Gemeenschap zorgt voor de distributie van basisgeneesmiddelen en hygiënisch materiaal, met name zeep, maar ook tandenborstels.
Muggennetten, linnengoed, kleding, matten of matrassen en filters om het drinkwater te zuiveren worden eveneens verstrekt.
In sommige gevangenissen verzorgen vrijwillige artsen dermatologische en gynaecologische controles voor zwangere vrouwen en AIDS-tests met het DREAM-programma. Voor gevangenisverpleegkundigen zijn omscholingscursussen georganiseerd.
Structurele maatregelen
De Gemeenschap neemt maatregelen om de gezondheidstoestand van gevangenen te verbeteren door middel van structurele projecten. In sommige Afrikaanse gevangenissen zijn klinieken gebouwd, waterputten gegraven of reservoirs aangelegd voor stromend water.
Gebed en catechese
Ook binnen de gevangenis is het mogelijk te geloven en te hopen dat mensen in vrede en verzoening kunnen leven. In veel gevangenissen biedt de Gemeenschap momenten van gebed en evangelielezing met catechese aan degenen die dat wensen. Er wordt gebeden met de zieken en voor de zieken, voor geliefden en om hen te gedenken die het meest lijden, zoals ter dood veroordeelden en zij die getroffen zijn door rampen, oorlog, honger, armoede.
In gevangenen is er een verlangen en een behoefte om het "goede" naar buiten te brengen en op te wekken. Het wordt vaak verborgen door een ervaring van geweld, lijden en woede. Het evangelie doorgeven betekent hoop en een toekomst geven aan hen die er geen hebben, vergeving en liefde.