Wspólnota Sant'Egidio otworzyła w centrum Lwowa miejsce, które stało się punktem odniesienia w mieście, gdzie mnożą się inicjatywy solidarności z ubogimi i uchodźcami z innych regionów kraju – tymi, którzy uciekają przed wojną, szukają schronienia, lub zatrzymują się, by potem kontynuować swoją ucieczkę do Polski.
Nowa siedziba stała się także centrum koordynacyjnym akcji humanitarnej Sant’Egidio na terenie całej Ukrainy. W tych dniach transporty ze środkami pomocy z Włoch trafiają do Lwowa, a stamtąd są rozprowadzane na obszary kraju, gdzie panuje największa potrzeba: do Kijowa, gdzie członkowie Sant'Egidio zwielokrotniają swoje wysiłki na rzecz wspierania najsłabszych (osób starszych, bezdomnych, niepełnosprawnych, dzieci), ale także do Charkowa i w inne wschodnie części kraju, które mocno ucierpiały w wyniku konfliktu.
Nowa siedziba Wspólnoty została również otwarta w Iwano-Frankowsku, aby wzmocnić obecność blisko tych, którzy najbardziej cierpią z powodu skutków wojny.
W rzeczywistości wojna nie przerwała pracy Sant’Egidio na Ukrainie – wręcz przeciwnie, zaangażowanie w solidarność stało się szersze i bardziej intensywne: to jest odpowiedź na wojnę. To opór, który chce ratować racje człowieczeństwa, zaczynając od najsłabszych i bezbronnych.
