Migranci i ich potrzeba integracji są w sercu Wspólnoty Sant’Egidio od chwili, kiedy w latach 70. stopniowo zaczęli być coraz bardziej obecni we włoskim społeczeństwie.
22 maja 1979 roku nieznani sprawcy podpalili somalijskiego uchodźcę o imieniu Ali Jama, który spał na swoich kartonach w wejściu do starego kościoła na Piazza Navona w Rzymie. Jego tragiczna śmierć popchnęła nas do refleksji nad obecnością pierwszych imigrantów we włoskim społeczeństwie.
Wspólnota zorganizowała wigilię modlitewną i poprosiła Jana Pawła II, który pełnił urząd papieża dopiero od kilku miesięcy, o upamiętnienie tego nieznanego człowieka. Papież przyjął to zaproszenie i 27 maja podczas modlitwy Anioł Pański wspomniał Alego i innych migrantów.
Od tamtej chwili poznaliśmy ich bardzo wielu, o różnych narodowościach i pochodzeniu. Dziś wielu z nich, po długiej drodze, jest „nowymi Włochami” i „nowymi Europejczykami”. Wielu otrzymało obywatelstwo i żyje, pracuje, planuje swoją przyszłość w kraju, w którym mieszka teraz ze swoją rodziną. Podobnie dziej się w innych krajach europejskich, w których obecna jest Wspólnota.
Wszystko zaczyna się od gościnnego przyjęcia tego, kto puka do naszych drzwi, uciekając z własnego kraju. Ale od razu proponujemy mu, jako pierwszy, podstawowy krok, naukę języka. Szkoły Języka i Kultury zaczęły powstawać w roku 1982 i obecnie uczęszczają do nich tysiące uczniów we Włoszech i innych krajach Europejskich. Są one kluczem do zrozumienia i uczestnictwa w życiu społecznymi i w relacjach z ludźmi w kraju przyjmującym. Z kolei ruch „Ludzie Pokoju”, do którego należą osoby wszystkich narodowości, pozwala na stworzenie sieci relacji, która chroni przed pokusami podziałów i problemów z tożsamością. Spotkania, konferencje, zebrania, także w szkołach, pozwalają na promowanie inkluzji społecznej, zaznajamiając obywateli krajów przyjmujących z tymi, którzy przybyli z daleka. W tym sensie silne jest także zobowiązanie do zwalczania wszelkich form rasizmu i wykluczenia, wspierając spotkanie pomiędzy różnymi światami, których przeznaczeniem jest życie razem.
Po zatonięciu statku z migrantami na Lampedusie i powtarzających się tragediach na morzu, w których zginęły tysiące ofiar szukających nadziei, a także w odpowiedzi na to, o czym wielokrotnie mówił papież Franciszek („przyjmować, chronić, promować i integrować”), w lutym 2016 roku Wspólnota Sant’Egidio wraz z włoskimi kościołami protestanckimi uruchomiła Korytarze Humanitarne. Do końca 2017 roku ten projekt, całkowicie niezależny finansowo, umożliwił przyjazd ponad tysiąca uchodźców syryjskich z Libanu. Zrodził się z tego model przyjęcia i integracji uchodźców, podjęty następnie we Francji i w Belgii, a także rozważany jako przykład na poziomie europejskim. Wspólnota podejmuje też inne liczne inicjatywy zmierzające ku promowaniu integracji, uznawanej – obok budowania pokoju – za jedno z największych wyzwań zglobalizowanego świata.
