Co roku szczególnie doświadczamy przyjaźni, gdy wyjeżdżamy wspólnie z ubogimi na kilka dni za miasto. To czas odpoczynku, rozmów, spacerów, wspólnej modlitwy i bycia razem, gdzie pogłębiamy nasze relacje, które zaczynają się podczas regularnych kolacji na ulicy.
Jest też czas nas na gry, śpiewanie przy ognisku, salon piękności i doroczny, budzący wiele emocji turniej tenisa stołowego! Proste rzeczy, które dają radość i nadzieję!
Nikt z nas nie jest tu sam, a w naszym objęciu nie ma bohaterów, bo najważniejsze jest właśnie to, że w drodze przez życie jesteśmy razem.
