MODLITWA NA KAŻDY DZIEŃ

Środa Popielcowa
Słowo boże każdego dnia

Środa Popielcowa

Środa Popielcowa Czytaj więcej

Libretto DEL GIORNO
Środa Popielcowa
Sroda, 5 Marzec

Środa Popielcowa


Pierwsze czytanie

Joela 2,12-18

«Przeto i teraz jeszcze - wyrocznia Pana:
Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem,
przez post i płacz, i lament».
Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty!
Nawróćcie się do Pana Boga waszego!
On bowiem jest łaskawy, miłosierny,
nieskory do gniewu i wielki w łaskawości,
a lituje się na widok niedoli.
Kto wie? Może znów pożałuje
i pozostawi po sobie błogosławieństwo [plonów]
na ofiarę z pokarmów i ofiarę płynną
dla Pana Boga waszego.

Na Syjonie dmijcie w róg,
zarządźcie święty post,
ogłoście uroczyste zgromadzenie.
Zbierzcie lud,
zwołajcie świętą społeczność,
zgromadźcie starców,
zbierzcie dzieci,
i ssących piersi!
Niech wyjdzie oblubieniec ze swojej komnaty
a oblubienica ze swego pokoju!
Między przedsionkiem a ołtarzem niechaj płaczą
kapłani, słudzy Pańscy!
Niech mówią:
«Przepuść, Panie, ludowi Twojemu
i nie daj dziedzictwa swego na pohańbienie,
aby poganie nie zapanowali nad nami.
Czemuż mówić mają między narodami:
Gdzież jest ich Bóg?»

I Pan zapalił się zazdrosną miłością ku swojej ziemi,
i zmiłował się nad swoim ludem.

Psalm responsoryjny

Psalm 51

Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni.

Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej,
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy
i oczyść mnie z grzechu mojego.

Uznaję bowiem nieprawość swoją,
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie zgrzeszyłem
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą.

Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.

Przywróć mi radość z Twojego zbawienia
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.
Panie, otwórz wargi moje,
a usta moje będą głosić Twoją chwałę.  
 

Drugie czytanie

2 List do Koryntian 5,20-6,2

Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem! On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą. Współpracując zaś z Nim napominamy was, abyście nie przyjmowali na próżno łaski Bożej. Mówi bowiem [Pismo]:
W czasie pomyślnym wysłuchałem ciebie,
w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą.
Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia.

Czytanie Ewangelii

Chwala Tobie, Slowo Boze, Chwala Tobie.

Każdy, kto żyje i wierzy we mnie,
nie umrze na wieki.

Chwala Tobie, Slowo Boze, Chwala Tobie.

Mateusza 6,1-6.16-18

Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.

Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.

Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.

 

Chwala Tobie, Slowo Boze, Chwala Tobie.

Jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą,
mówi Pan.

Chwala Tobie, Slowo Boze, Chwala Tobie.

Homilia

Dziś rozpoczyna się Wielki Post, a liturgia przywołuje zaproszenie Boga: „nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz i lament” (2,12). Przejęty brakiem wrażliwości Izraela, prorok Joel dodaje: „Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty! Nawróćcie się do Pana, Boga waszego! On bowiem jest litościwy i miłosierny, nieskory do gniewu i bogaty w łaskę, a lituje się nad niedolą” (2,13). Wielki Post to odpowiedni czas, by wrócić do Boga i ponownie pojąć sam sens życia. Stary i surowy znak popiołu, który jest nam sypany na głowę, pomaga nam lepiej zrozumieć potrzebę Boga. Poprzez słowa „prochem jesteś i w proch się obrócisz” kapłan przypomina nam prawdę dotyczącą naszego życia: jesteśmy rzeczywiście prochem, słabym i delikatnym. W szybki sposób podnosimy się i zapominamy, że jesteśmy maluczcy. Ktokolwiek powstaje i czuje się silny, bardzo szybko odkrywa swoją niemoc. Popiół na głowie przypomina nam naszą słabość, ale także miłość Boga, która nami nie pogardza, wręcz wybiera nas, by uczynić z nas świadków swojej miłości, idącymi ścieżkami pokoju w miejscach, w których żyjemy i pracujemy. W tym jubileuszowym roku Wielki Post wymaga od nas, byśmy strzegli naszego serca bez ulegania złu i byśmy dali się dotknąć miłosierdziu Boga. Post i modlitwa czynią nas uważnymi i czujnymi strażnikami, aby nie zwyciężył sen rezygnacji, który sprawia, że konflikty wydają się nieuniknione; aby sen obojętności, który w dalszym ciągu gnębi świat, nie zwyciężył; aby leniwy realizm, który powoduje zamknięcie się w sobie i skupienie na własnych interesach, został pokonany. W dzisiejszej Ewangelii sam Jezus namawia uczniów do postu i modlitwy, by uwolnić się od pychy i arogancji i otworzyć się na otrzymywanie darów Bożych. Same nasze siły nie wystarczą, by odsunąć zło – potrzebujemy wezwać pomocy od Pana. On – jak uwielbiał ujmować to Benhoeffer – czyni nas nie tylko dobrymi, ale także silnymi, ponieważ miłość zwycięża z nienawiścią, a ludzie będą mogli otrzymać pokój, którego sami nie potrafią sobie podarować.

SŁOWO BOŻE NA KAŻDY DZIEŃ: KALENDARZ

Modlitwa jest sercem życia Wspólnoty Sant’Egidio, jej pierwszym „dziełem”. Na zakończenie dnia każda Wspólnota, niezależnie czy mała czy duża, zbiera się wokół Pana, aby słuchać Jego Słowa i zanosić do Niego swe prośby. Uczniowie nie mogą uczynić więcej niż siąść u stóp Jezusa jak Maria z Betanii, aby wybrać „najlepszą cząstkę” (Łk 10, 42) i uczyć się jak mieć te same co On uczucia (por. Flp 2,1-5).

 

Wracając do Pana za każdym razem Wspólnota czyni własną prośbę anonimowego ucznia: "Panie, naucz nas się modlić!”  (Łk 11, 1). I Jezus, nauczyciel modlitwy, nieprzerwanie odpowiada: „Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz”.

 

Kiedy człowiek się modli, także w cichości własnego serca, nigdy nie jest odizolowany od innych czy opuszczony: zawsze jest członkiem rodziny Pana. W modlitwie wspólnotowej poza tajemnicą usynowienia jasno ukazuje się również tajemnica braterstwa.

 

Wspólnoty Sant’Egidio rozsiane po świecie zbierają się w różnych miejscach wybranych na modlitwę i przynoszą Panu nadzieje i cierpienia „znękanych i porzuconych tłumów”, o których mówi Ewangelia (por. Mt 9, 36-37). Należą do tych tłumów także mieszkańcy współczesnych miast, ubodzy zepchnięci na margines życia, wszyscy ci, którzy oczekują, że zostaną najęci choć na dzień (por. Mt 20).

 

Modlitwa Wspólnoty gromadzi wołania, dążenia, pragnienia pokoju, uzdrowienia, poczucia sensu i zbawienia, którymi żyją mężczyźni i kobiety tego świata. Modlitwa nigdy nie jest pusta. Nieustannie wznosi się do Pana, aby płacz zmienił się w radość, desperacja w pogodę ducha, przygnębienie w nadzieję, samotność w zjednoczenie. I aby Królestwo Boże jak najszybciej zamieszkało między ludźmi.