MODLITWA NA KAŻDY DZIEŃ

Słowo boże każdego dnia

Modlitwa z apostołami

Święto św. Mateusza, apostoła i ewangelisty. Czytaj więcej

Libretto DEL GIORNO

Modlitwa z apostołami

Sobota, 21 Wrzesień

Święto św. Mateusza, apostoła i ewangelisty.

Czytanie Slowa Bozego

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Jeśli z Nim umieramy, z Nim też żyć będziemy.
Jeśli trwamy w cierpliwości, z Nim też królować będziemy.

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Mateusza 9,9-13

Odchodząc stamtąd, Jezus ujrzał człowieka imieniem Mateusz, siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną!» On wstał i poszedł za Nim. Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i siedzieli wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: «Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?» On usłyszawszy to, rzekł: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary. Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników».

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Jeśli z Nim umieramy, z Nim też żyć będziemy.
Jeśli trwamy w cierpliwości, z Nim też królować będziemy.

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

W tym dniu, w którym Kościół wspomina apostoła i ewangelistę Mateusza, czytamy ponownie fragment o jego powołaniu. Staje się on okazją do otworzenia naszego spojrzenia na miłosierdzie Pana. Starożytny komentator chrześcijański napisał tak: „ujrzał celnika i patrząc na niego z miłosierdziem, wybiera go mówiąc ”. Mówi mu „Pójdź za mną”, a więc naśladuj mnie. I nie chodzi tu o samo przemieszczanie się, ale praktykowanie w życiu. Nieprzypadkowo papież Franciszek wybrał jako motto swojego pontyfikatu właśnie to wyrażenie: „Miserando atque eligendo” - „Spojrzał z miłosierdziem i wybrał”. Na początku wezwania Jezusa jest zawsze jego miłosierdzie. I dzięki temu wyborowi, nawet celnik, taki jak Mateusz, może stać się uczniem i przewodnikiem innych. „Starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary” mówi Jezus. Świat zdaje się zapominać, co znaczą te słowa: miłosierdzie to serce, które jest przy najmniejszych, i tłumaczy żydowski termin hesed, który wskazuje przymierze i solidarność. A przejawianie miłosierdzia nie jest aktem litości, lecz sprawiedliwości. Mateusz wydaje się szybko uczyć się, co to oznacza – rzeczywiście otwiera drzwi swojego domu, zaprasza Jezusa i tych, którzy są z Nim i wyprawia ucztę. Są tam także jego przyjaciele i inni, których Ewangelia nazwie „grzesznikami”: osoby przez wszystkich pogardzane. Mateusz szybko zrozumie, że nie można się ocalić samemu. Rozumie, że nawrócenie swojego życia nie oznacza formalnej „ofiary”, ale wypełnienie konkretnych gestów, które zmieniają życie i serca innych. Jezus nie jest oburzony grzechami innych, ich słabością, ale nabiera rezerwy do osądów faryzeuszy, którzy tworzą mury, nabierają dystansu, wyznaczają granice, które dzielą ludzi na czystych i nieczystych, dobrych i złych, zdrowych i chorych. „Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy źle się mają”. Jezus wyjaśnia więc, jaka jest jego misja: przybył On, aby pomóc i uzdrawiać, uwalniać i ocalać. Nie zszedł z nieba, by osądzać, ale żeby uczyć ludzi, by postępowali jak On.

Biblia I Homilie

Słuchaj podcastów

Módlcie Się Ze Wspólnotą

Transmisja modlitwy

KALENDARZ MODLITWY

Vai alla pagina

Modlitwa jest sercem życia Wspólnoty Sant’Egidio, jej pierwszym „dziełem”. Na zakończenie dnia każda Wspólnota, niezależnie czy mała czy duża, zbiera się wokół Pana, aby słuchać Jego Słowa i zanosić do Niego swe prośby. Uczniowie nie mogą uczynić więcej niż siąść u stóp Jezusa jak Maria z Betanii, aby wybrać „najlepszą cząstkę” (Łk 10, 42) i uczyć się jak mieć te same co On uczucia (por. Flp 2,1-5).

Wracając do Pana za każdym razem Wspólnota czyni własną prośbę anonimowego ucznia: "Panie, naucz nas się modlić!” (Łk 11, 1). I Jezus, nauczyciel modlitwy, nieprzerwanie odpowiada: „Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz”.

Kiedy człowiek się modli, także w cichości własnego serca, nigdy nie jest odizolowany od innych czy opuszczony: zawsze jest członkiem rodziny Pana. W modlitwie wspólnotowej poza tajemnicą usynowienia jasno ukazuje się również tajemnica braterstwa.

Wspólnoty Sant’Egidio rozsiane po świecie zbierają się w różnych miejscach wybranych na modlitwę i przynoszą Panu nadzieje i cierpienia „znękanych i porzuconych tłumów”, o których mówi Ewangelia (por. Mt 9, 36-37). Należą do tych tłumów także mieszkańcy współczesnych miast, ubodzy zepchnięci na margines życia, wszyscy ci, którzy oczekują, że zostaną najęci choć na dzień (por. Mt 20).

Modlitwa Wspólnoty gromadzi wołania, dążenia, pragnienia pokoju, uzdrowienia, poczucia sensu i zbawienia, którymi żyją mężczyźni i kobiety tego świata. Modlitwa nigdy nie jest pusta. Nieustannie wznosi się do Pana, aby płacz zmienił się w radość, desperacja w pogodę ducha, przygnębienie w nadzieję, samotność w zjednoczenie. I aby Królestwo Boże jak najszybciej zamieszkało między ludźmi.