Feest van de heilige Franciscus van Assisi (+ 1226). Aan hem ontlenen de restaurants voor armen en thuislozen, de 'Franciscustafels' van Sant'Egidio in Nederland hun naam. Herinnering aan de wijding van de kapel in Primavalle, de eerste plaats van gebed van de Gemeenschap van Sant'Egidio in de periferie van Rome. Op deze dag in 1992 werd in Rome het vredesakkoord getekend dat een einde maakte aan de oorlog in Mozambique. Gebed voor alle bewerkers van vrede. Lees meer
Feest van de heilige Franciscus van Assisi (+ 1226). Aan hem ontlenen de restaurants voor armen en thuislozen, de 'Franciscustafels' van Sant'Egidio in Nederland hun naam. Herinnering aan de wijding van de kapel in Primavalle, de eerste plaats van gebed van de Gemeenschap van Sant'Egidio in de periferie van Rome. Op deze dag in 1992 werd in Rome het vredesakkoord getekend dat een einde maakte aan de oorlog in Mozambique. Gebed voor alle bewerkers van vrede.
Lezing van Gods Woord
Alleluia, alleluia, alleluia !
Gij zijt een uitverkoren stam,
een koninklijk priestervolk, een heilige natie,
een volk door God verworven
om zijn grote daden te verkondigen.
Alleluia, alleluia, alleluia !
Matteüs 11,25-30
In die tijd nam Jezus het woord: ‘Ik dank U, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat U dit verborgen hebt voor wijzen en verstandigen en het onthuld hebt aan eenvoudigen. Ja, Vader, zo hebt U het goedgevonden. Alles is Mij door mijn Vader in handen gegeven. Niemand kent de Zoon behalve de Vader, en niemand kent de Vader behalve de Zoon, en ieder aan wie de Zoon Hem heeft willen onthullen. Kom allen naar Mij toe die afgemat en belast zijn, en Ik zal u rust geven. Neem mijn juk op en kom bij Mij in de leer, omdat Ik zachtmoedig ben en eenvoudig van hart, en u zult rust vinden voor uw ziel. Want mijn juk is zacht en mijn last is licht.'
[Copyright © 1995 Katholieke Bijbelstichting]
Alleluia, alleluia, alleluia !
Jullie zullen heilig zijn,
want Ik ben heilig, zegt de Heer.
Alleluia, alleluia, alleluia !
Vandaag vieren we het feest van de heilige Franciscus van Assisi. We herdenken dat hij gestorven is in de nacht van 3 oktober 1226. In hem werd het evangelie zuurdesem van universele broederlijkheid. Op de bladzijde van het evangelie die de liturgie ons op deze feestdag voorstelt, vinden we een gebed van Jezus. Jezus dankt de Vader omdat Hij zich over de kleinen buigt en hun het mys?terie van zijn reddende liefde openbaart: een mysterie dat eeuwenlang verborgen bleef, dat zelfs de wijzen niet konden begrijpen als God zelf het niet had geopenbaard door zijn eigen Zoon naar de wereld te sturen om alle mensen te redden van het kwade en de dood. Het heeft de Vader behaagd de mensen te redden door zich eerst om de kleinsten en de zwaksten te bekommeren. Dat is het "privilege van de armen", dat we van bij het begin terugvinden in de Bijbel en vandaag nog steeds in het leven van de leerlingen van Jezus. Paus Franciscus herinnert er ons steeds opnieuw aan. Daarom heeft hij de naam van de heilige van Assisi gekozen, die ons vandaag nog steeds aanspoort met zijn voorbeeld om onszelf te beschouwen als die kleine mensen die deze liefde hebben ontvangen en ze beleven. De heilige Franciscus maakt deel uit van de lange schare gelovigen die als een rode draad door twintig eeuwen christe?lijke geschiedenis loopt: de voorliefde van God voor de armen en de zwakken. Daarvan vertrekt God om de wereld te redden. Franciscus herhaalt wat ?Jezus met de leerlingen deed: Jezus koos eenvoudige, misprezen mensen uit als apostelen van zijn rijk. Door de leerlingen van vandaag blijft Jezus zich tot de vermoeide menigte van deze wereld richten en zegt hun: "Kom naar Mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal Ik jullie rust geven".
Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).
Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.
Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.
De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).
Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.
