Gedachtenis van de heiligen Cosmas en Damianus, Syrische martelaren (+ ca. 303). Volgens de traditie verzorgden deze artsen de zieken gratis. Bijzondere gedachtenis van al wie zich wijdt aan de verzorging en de genezing van de zieken. Lees meer
Gedachtenis van de heiligen Cosmas en Damianus, Syrische martelaren (+ ca. 303). Volgens de traditie verzorgden deze artsen de zieken gratis. Bijzondere gedachtenis van al wie zich wijdt aan de verzorging en de genezing van de zieken.
Lezing van Gods Woord
Alleluia, alleluia, alleluia !
Ik ben de goede herder,
Mijn schapen luisteren naar mijn stem,
zij zullen één kudde en één schaapstal worden.
Alleluia, alleluia, alleluia !
Lucas 9,7-9
Herodes, de tetrarch, hoorde wat er allemaal gebeurde, maar hij wist niet wat hij ervan moest denken, omdat sommigen zeiden: ‘Johannes is uit de doden opgewekt', terwijl anderen zeiden: ‘Elia is teruggekomen', en weer anderen: ‘Een van de oude profeten is opgestaan.' Maar Herodes zei: ‘Johannes heb ik laten onthoofden; wie is dat toch over wie ik al die verhalen hoor?' Hij wilde Hem eigenlijk wel eens zien.
[Copyright © 1995 Katholieke Bijbelstichting]
Alleluia, alleluia, alleluia !
Ik geef jullie een nieuw gebod:
gij moet elkander liefhebben.
Alleluia, alleluia, alleluia !
De roem van Jezus bereikt ook het hof van Herodes Antipas, die Johannes de Doper heeft laten onthoofden. Ten prooi aan de psychologische druk van bezorgdheid en angst wil Herodes Jezus ontmoeten, maar niet om die nieuwe profetie te beluisteren en te begrijpen. Herodes weet het nog niet, maar er zal een moment komen waarop hij deze jonge profeet zal ontmoeten. Dat is de dag van het proces, als Pilatus beslist om Jezus naar hem toe te sturen als gevangene. Het verlangen van Herodes om Jezus te ontmoeten verschilt van dat van Zaccheüs, die in een boom klimt, of van dat van de twee Grieken die naar Filippus en Andreas gaan met de vraag om die Meester te ontmoeten. Zij willen de woorden en daden van die jonge profeet begrijpen. Daarom gaan ze op weg om die profeet te zoeken. Herodes echter verwacht dat Jezus naar hem toe komt. Je ontmoet de Heer niet als je niet naar buiten treedt, als je je hoogmoed niet laat varen, als je verstrikt blijft in het labyrint van je psyche. De ontmoeting met Jezus is persoonlijk en direct. Het is eenvoudig om in contact met Hem te komen, zoals zoveel episodes in het evangelie illustreren.
Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).
Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.
Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.
De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).
Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.
