MODLITWA NA KAŻDY DZIEŃ

Modlitwa Krzyża Świętego
Słowo boże każdego dnia

Modlitwa Krzyża Świętego

Wspomnienie św. Franciszka Saverio, jezuity z XVI wieku, misjonarza w Indiach i Japonii. Czytaj więcej

Libretto DEL GIORNO
Modlitwa Krzyża Świętego
Piatek, 3 Grudzień

Wspomnienie św. Franciszka Saverio, jezuity z XVI wieku, misjonarza w Indiach i Japonii.


Czytanie Slowa Bozego

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

To jest Ewangelia biednych,
wyzwolenie dla więźniów,
wzrok dla niewidomych, wolność
dla prześladowanych.

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Izajasza 29,17-24

Czyż nie w krótkim już czasie
Liban zamieni się w ogród,
a ogród za bór zostanie uznany?
W ów dzień głusi usłyszą słowa księgi,
a oczy niewidomych, wolne od mroku
i od ciemności, będą widzieć.
Pokorni wzmogą swą radość w Panu,
i najubożsi rozweselą się w Świętym Izraela,
bo nie stanie ciemięzcy, z szydercą koniec będzie,
i wycięci będą wszyscy, co za złem gonią:
którzy słowem przywodzą drugiego do grzechu,
którzy w bramie stawiają sidła na sędziów
i odprawiają sprawiedliwego z niczym.
Dlatego tak mówi Pan, Bóg domu Jakuba,
który odkupił Abrahama:
«Odtąd Jakub nie będzie się rumienił
ani oblicze jego już nie przyblednie,
bo gdy ujrzy <swe dzieci>, dzieło mych rąk, wśród siebie,
ogłosi imię moje jako święte.
Wtedy czcić będą Świętego Jakubowego
i z bojaźnią szanować Boga Izraela».
Duchem zbłąkani poznają mądrość,
a szemrzący zdobędą pouczenie.

 

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Syn człowieczy przyszedł służyć,
kto chce być wielki, niech służy innym

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Słowa te zamykają rozdział poświęcony Jerozolimie, której karę głoszono z powodu duchowej ślepoty. Prorok Izajasz zapowiada wielkie dzieło przemiany ludzkości. Nie będziemy musieli długo czekać: Pan zainterweniuje „w krótkim już czasie”. I to Słowo chce, abyśmy dotknęli tego, co się dzieje, gdy Pan interweniuje: „Liban zamieni się w ogród,
a ogród za bór zostanie uznany”. Stworzenie również odczuwa korzyść ze zmiany ludzkich serc. Ludzie będą żyć na ziemi, nie niszcząc jej, nie wykorzystując jej dla własnych interesów. To jest zaproszenie do szacunku dla stworzenia, aby mogło stać się „sadem”. Słowo proroka brzmi szczególnie poważnie w tych czasach, w których indywidualne interesy prowadzą również do niszczenia środowiska. Encyklika papieża Franciszka „Laudato Sì” podejmuje to zaproszenie proroka i rozszerza je na cały świat. Koniecznie trzeba wrócić do głoszenia Słowa Bożego, ponieważ „w owym dniu głusi usłyszą słowa Pisma”, a „oczy niewidomych będą widzieć”. Prorok zapewnia nas, że świat się zmieni. To jest to, co Pan już osiągnął z Abrahamem i z domem Jakuba, wspomina Izajasz. A prorok zapowiada, że: "pokorni wzmogą swą radość w Panu i najubożsi rozweselą się w Świętym Izraela". Lud Boży, lud pokorny, który zawierza się mocy swego Pana, znajduje się obok ludu ubogiego, który raduje się, ponieważ odczuwa bliskość Świętego Izraela. Dzięki temu przymierzu Bóg ustanawia nowe królestwo. Prorok zauważa: „Jakub nie będzie się rumienił ani oblicze jego już nie przyblednie, bo gdy ujrzy , dzieło mych rąk, wśród siebie, ogłosi imię moje jako święte.”. Wierzący nie zarumienią się; raczej będą się radować z dzieł, których Pan przez nich dokonał pośród ludzi.

SŁOWO BOŻE NA KAŻDY DZIEŃ: KALENDARZ

Modlitwa jest sercem życia Wspólnoty Sant’Egidio, jej pierwszym „dziełem”. Na zakończenie dnia każda Wspólnota, niezależnie czy mała czy duża, zbiera się wokół Pana, aby słuchać Jego Słowa i zanosić do Niego swe prośby. Uczniowie nie mogą uczynić więcej niż siąść u stóp Jezusa jak Maria z Betanii, aby wybrać „najlepszą cząstkę” (Łk 10, 42) i uczyć się jak mieć te same co On uczucia (por. Flp 2,1-5).

 

Wracając do Pana za każdym razem Wspólnota czyni własną prośbę anonimowego ucznia: "Panie, naucz nas się modlić!”  (Łk 11, 1). I Jezus, nauczyciel modlitwy, nieprzerwanie odpowiada: „Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz”.

 

Kiedy człowiek się modli, także w cichości własnego serca, nigdy nie jest odizolowany od innych czy opuszczony: zawsze jest członkiem rodziny Pana. W modlitwie wspólnotowej poza tajemnicą usynowienia jasno ukazuje się również tajemnica braterstwa.

 

Wspólnoty Sant’Egidio rozsiane po świecie zbierają się w różnych miejscach wybranych na modlitwę i przynoszą Panu nadzieje i cierpienia „znękanych i porzuconych tłumów”, o których mówi Ewangelia (por. Mt 9, 36-37). Należą do tych tłumów także mieszkańcy współczesnych miast, ubodzy zepchnięci na margines życia, wszyscy ci, którzy oczekują, że zostaną najęci choć na dzień (por. Mt 20).

 

Modlitwa Wspólnoty gromadzi wołania, dążenia, pragnienia pokoju, uzdrowienia, poczucia sensu i zbawienia, którymi żyją mężczyźni i kobiety tego świata. Modlitwa nigdy nie jest pusta. Nieustannie wznosi się do Pana, aby płacz zmienił się w radość, desperacja w pogodę ducha, przygnębienie w nadzieję, samotność w zjednoczenie. I aby Królestwo Boże jak najszybciej zamieszkało między ludźmi.