Czytanie Slowa Bozego
Alleluja, Alleluja, Alleluja!
Ja jestem dobrym pasterzem,
a owce Moje słuchają Mego głosu,
i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz.
Alleluja, Alleluja, Alleluja!
Jana 3,31-36
Kto przychodzi z wysoka, panuje nad wszystkimi, a kto z ziemi pochodzi, należy do ziemi i po ziemsku przemawia. Kto z nieba pochodzi, Ten jest ponad wszystkim. Świadczy On o tym, co widział i słyszał, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje. Kto przyjął Jego świadectwo, wyraźnie potwierdził, że Bóg jest prawdomówny. Ten bowiem, kogo Bóg posłał, mówi słowa Boże: a z niezmierzonej obfitości udziela [mu] Ducha. Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce. Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaś nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz grozi mu gniew Boży».
Alleluja, Alleluja, Alleluja!
Daję Wam przykazanie nowe:
miłujcie się, jak ja Was umiłowałem.
Alleluja, Alleluja, Alleluja!
Jezus, który zstąpił z nieba, żeby być blisko nas, jest prawdziwą nadzieją dla świata. Został posłany przez Boga, żeby głosić nam życie wieczne, takie jak On dzieli z Ojcem Niebieskim: „Świadczy On o tym, co widział i słyszał”, pisze Ewangelista. To jest właśnie sens ziemskiej misji Jezusa: odkrycie tajemnicy Boga, który kocha nas w sposób niewyobrażalny. Bez słowa Jezusa, tajemnica Bożej miłości pozostałaby nieprzenikniona. Jezus objawia Ojca: na tym polega misja Jego życia. Jezus nie zszedł na ziemię, żeby objawić samego siebie albo zrealizować własne plany, tak jak często my staramy się robić. Zszedł z niebios, żeby przekazać ludziom „Słowo Boże” i dać im Ducha, który wyzwala i prowadzi. To jest właśnie ta ukryta od wieków tajemnica, którą Jezus przychodzi nam ogłosić, i która zachowana jest w Piśmie Świętym. Dlatego też powinniśmy w szczególny sposób pochylać się i miłować Pismo Święte, które zawiera „Słowo Boże”. Jesteśmy zaproszeni do codziennego czytania i rozważania tego Słowa i przyjęcia Go w naszych sercach. Biblia nie jest zwykłą książką, jest skarbnicą Słowa Bożego - Słowa, które stało się ciałem. Dlatego też święte stronice, jak mawiali Ojcowie, powinny być otwierane i rozważane codziennie, aby Duch Święty mógł działać w obfitości. Słowa Pisma Świętego, poza swoim dosłownym znaczeniem, czytane z pomocą Ducha Świętego ofiarowują nam światło, które pozwala nam odczytywać głębię naszego życia. Grzegorz Wielki mawiał, że Pismo rośnie wraz z czytającym. Pismo oświeca nasze ścieżki, żebyśmy mogli być narzędziami w Bożych rękach, przyśpieszającymi nadejście Bożego Królestwa.
Modlitwa jest sercem życia Wspólnoty Sant’Egidio, jej pierwszym „dziełem”. Na zakończenie dnia każda Wspólnota, niezależnie czy mała czy duża, zbiera się wokół Pana, aby słuchać Jego Słowa i zanosić do Niego swe prośby. Uczniowie nie mogą uczynić więcej niż siąść u stóp Jezusa jak Maria z Betanii, aby wybrać „najlepszą cząstkę” (Łk 10, 42) i uczyć się jak mieć te same co On uczucia (por. Flp 2,1-5).
Wracając do Pana za każdym razem Wspólnota czyni własną prośbę anonimowego ucznia: "Panie, naucz nas się modlić!” (Łk 11, 1). I Jezus, nauczyciel modlitwy, nieprzerwanie odpowiada: „Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz”.
Kiedy człowiek się modli, także w cichości własnego serca, nigdy nie jest odizolowany od innych czy opuszczony: zawsze jest członkiem rodziny Pana. W modlitwie wspólnotowej poza tajemnicą usynowienia jasno ukazuje się również tajemnica braterstwa.
Wspólnoty Sant’Egidio rozsiane po świecie zbierają się w różnych miejscach wybranych na modlitwę i przynoszą Panu nadzieje i cierpienia „znękanych i porzuconych tłumów”, o których mówi Ewangelia (por. Mt 9, 36-37). Należą do tych tłumów także mieszkańcy współczesnych miast, ubodzy zepchnięci na margines życia, wszyscy ci, którzy oczekują, że zostaną najęci choć na dzień (por. Mt 20).
Modlitwa Wspólnoty gromadzi wołania, dążenia, pragnienia pokoju, uzdrowienia, poczucia sensu i zbawienia, którymi żyją mężczyźni i kobiety tego świata. Modlitwa nigdy nie jest pusta. Nieustannie wznosi się do Pana, aby płacz zmienił się w radość, desperacja w pogodę ducha, przygnębienie w nadzieję, samotność w zjednoczenie. I aby Królestwo Boże jak najszybciej zamieszkało między ludźmi.
