MODLITWA NA KAŻDY DZIEŃ

Modlitwa Świętego Krzyża
Słowo boże każdego dnia

Modlitwa Świętego Krzyża

Wspomnienie św. Jana Damasceńskiego, Ojca Kościoła i zakonnika, który żył w Damaszku w VIII w. Rozdał swoje dobra i zamieszkał w Klasztorze Mar Saba. Modlitwa za chrześcijan w Syrii. Czytaj więcej

Libretto DEL GIORNO
Modlitwa Świętego Krzyża
Piatek, 4 Grudzień

Wspomnienie św. Jana Damasceńskiego, Ojca Kościoła i zakonnika, który żył w Damaszku w VIII w. Rozdał swoje dobra i zamieszkał w Klasztorze Mar Saba. Modlitwa za chrześcijan w Syrii.


Czytanie Slowa Bozego

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

To jest Ewangelia biednych,
wyzwolenie dla więźniów,
wzrok dla niewidomych, wolność
dla prześladowanych.

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Mateusza 9,27-31

Gdy Jezus odchodził stamtąd, szli za Nim dwaj niewidomi którzy wołali głośno: «Ulituj się nad nami, Synu Dawida!» Gdy wszedł do domu niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: «Wierzycie, że mogę to uczynić?» Oni odpowiedzieli Mu: «Tak, Panie!» Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: «Według wiary waszej niech wam się stanie!» I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: «Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie!» Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.

 

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Syn człowieczy przyszedł służyć,
kto chce być wielki, niech służy innym

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Gdy Jezus wyszedł z domu przełożonego synagogi, szło za Nim dwóch niewidomych, którzy zwrócili się do Niego z prostą modlitwą: „ Ulituj się nad nami, Synu Dawida!” Jest to wezwanie, które często znajdujemy w Ewangeliach. A Kościół każe nam je powtarzać na początku każdej Mszy: „Panie, zmiłuj się!” Wobec wielkości Pana jest to pierwsza i najważniejsza modlitwa, jaką możemy do Niego skierować: jesteśmy ubogimi żebrakami miłości. Jezus wchodzi do domu, przyjmuje obu ślepców i rozmawia z nimi. Uzdrawianie nie jest praktyką magiczną ani nie jest owocem ezoterycznych rytuałów czy praktyk. Odbywa się zawsze w osobistej relacji z Jezusem: trzeba spotkać Jego spojrzenie, Jego serce, przylgnąć do Niego z ufnością. Rzeczywiście Jezus pyta dwóch niewidomych: „Wierzycie, że mogę to uczynić?”. To prośba o zaufanie Mu. Bez tej osobistej, bezpośredniej i opartej na zaufaniu relacji nie ma uzdrowienia. Gdy padła potwierdzająca odpowiedź, Jezus dotknął ich oczu i powiedział: „Niech się wam stanie według waszej wiary”. I oczy obu się otworzyły. Istnieje bezpośredni związek między wiarą a uzdrowieniem. Znany protestancki teolog ubiegłego wieku, Karl Barth, miał rację: „Bóg nie postępuje tak samo, jeśli się modlimy lub nie modlimy”. To cenne nauczanie. Modlitwa jest pierwszym dziełem wierzącego. Dzięki temu oddajemy się Panu, który słucha i odpowiada.

SŁOWO BOŻE NA KAŻDY DZIEŃ: KALENDARZ

Modlitwa jest sercem życia Wspólnoty Sant’Egidio, jej pierwszym „dziełem”. Na zakończenie dnia każda Wspólnota, niezależnie czy mała czy duża, zbiera się wokół Pana, aby słuchać Jego Słowa i zanosić do Niego swe prośby. Uczniowie nie mogą uczynić więcej niż siąść u stóp Jezusa jak Maria z Betanii, aby wybrać „najlepszą cząstkę” (Łk 10, 42) i uczyć się jak mieć te same co On uczucia (por. Flp 2,1-5).

 

Wracając do Pana za każdym razem Wspólnota czyni własną prośbę anonimowego ucznia: "Panie, naucz nas się modlić!”  (Łk 11, 1). I Jezus, nauczyciel modlitwy, nieprzerwanie odpowiada: „Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz”.

 

Kiedy człowiek się modli, także w cichości własnego serca, nigdy nie jest odizolowany od innych czy opuszczony: zawsze jest członkiem rodziny Pana. W modlitwie wspólnotowej poza tajemnicą usynowienia jasno ukazuje się również tajemnica braterstwa.

 

Wspólnoty Sant’Egidio rozsiane po świecie zbierają się w różnych miejscach wybranych na modlitwę i przynoszą Panu nadzieje i cierpienia „znękanych i porzuconych tłumów”, o których mówi Ewangelia (por. Mt 9, 36-37). Należą do tych tłumów także mieszkańcy współczesnych miast, ubodzy zepchnięci na margines życia, wszyscy ci, którzy oczekują, że zostaną najęci choć na dzień (por. Mt 20).

 

Modlitwa Wspólnoty gromadzi wołania, dążenia, pragnienia pokoju, uzdrowienia, poczucia sensu i zbawienia, którymi żyją mężczyźni i kobiety tego świata. Modlitwa nigdy nie jest pusta. Nieustannie wznosi się do Pana, aby płacz zmienił się w radość, desperacja w pogodę ducha, przygnębienie w nadzieję, samotność w zjednoczenie. I aby Królestwo Boże jak najszybciej zamieszkało między ludźmi.