MODLITWA NA KAŻDY DZIEŃ

Modlitwa ze świętymi
Słowo boże każdego dnia

Modlitwa ze świętymi

Wspomnienie Floriberta Bwana Chui, młodego Kongijczyka ze Wspólnoty Sant'Egidio, zamordowanego w 2007 przez nieznanych sprawców w Gomie za przeciwstawienie się próbie korupcji. Czytaj więcej

Libretto DEL GIORNO
Modlitwa ze świętymi
Sroda, 8 Lipiec

Wspomnienie Floriberta Bwana Chui, młodego Kongijczyka ze Wspólnoty Sant'Egidio, zamordowanego w 2007 przez nieznanych sprawców w Gomie za przeciwstawienie się próbie korupcji.


Czytanie Slowa Bozego

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Jesteście wybranym plemieniem,
królewskim kapłaństwem, narodem świętym,
ludem wybranym przez Boga,
by ogłaszać dzieła Jego potęgi.

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Ozeasza 10,1-3.7-8.12

Izrael był jak dorodny krzew winny,
przynoszący wiele owoców:
lecz gdy owoc jego się mnożył,
wzrastała liczba ołtarzy;
im lepiej działo się w kraju,
tym wspanialsze budowano stele.
Ich serce jest obłudne, muszą pokutować!
On ich ołtarze rozwali i stele powywraca.
Powiedzą wtedy: My nie mamy króla,
bośmy się Pana nie bali -
zresztą, cóż nam król pomoże?
Upadnie Samaria, a król jej
jest niby piana na powierzchni wody.
Zniszczone będą wyżyny Bet-Awen -
grzech Izraela.
Ciernie i osty wyrosną na ich ołtarzach.
Wtedy powiedzą górom: «Przykryjcie nas!»
a wzgórzom: «Padnijcie na nas!»

Posiejcie sobie sprawiedliwość,
a zbierzecie miłość;
karczujcie nowe ziemie!
Nadszedł czas, by szukać Pana,
aż przyjdzie, by sprawiedliwości was nauczyć.

 

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Świętymi bądźcie,
jak Ja jestem święty, mówi Pan.

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Ozeasz jest pierwszym spośród proroków Starego Testamentu, który porównuje Izrael do krzewu winnego: „Izrael był jak dorodny krzew winny, przynoszący wiele owoców”. Tym obrazem pokazuje dobrobyt ludu Izraela. Jeszcze bardziej gorzki staje się kontrast między obfitością krzewu winnego, owocu, który jest dziełem Pana, a zatwardziałością serca Izraela, który odrzucił ofiarowaną mu pomoc. Bóg powierza swojemu ludowi trudne zadanie, które zostaje opisane poprzez obraz siewu i zbioru: Efraim i Juda, jak również cały lud Izraela, są powołani przez Boga, aby siać sprawiedliwość na ziemi życia, by móc zbierać miłość. Sprawiedliwość i miłość są konsekwencją wyboru tych, którzy szukają Pana i wiernie słuchają Jego Słowa. Dla kontrastu, kto sieje zło - zbiera nieprawość. Pan powierza wszystkim zadanie siania sprawiedliwości w świecie, który nie zna ani równości, ani miłosierdzia. Niestety, zasadniczo każdy popychany jest do szukania bezpieczeństwa i nasycenia siebie samego. Ale kto myśli jedynie o sobie samym i polega tylko na własnych siłach, oddala się od Boga i buduje świat radykalnie brutalny, gdzie konflikt i wojna stają się narzędziem do potwierdzenia własnej władzy (w. 13-14). Sprawiedliwość Boga idzie o wiele dalej niż czysta kalkulacja i ścisłe miary ludzkiego rachunku - realizuje się ona w dobroci i miłosierdziu. Każdemu wierzącemu jest powierzone zadanie uprawiania każdego dnia pola swojego życia: obsiewania go miłością i miłosierdziem. Z jednego pola posianego w ten sposób rodzą się owoce sprawiedliwości i pokoju dla wszystkich. W świecie jak ten z początków tego milenium, niezwykle ważne jest przyjęcie tych słów proroka.

SŁOWO BOŻE NA KAŻDY DZIEŃ: KALENDARZ

Modlitwa jest sercem życia Wspólnoty Sant’Egidio, jej pierwszym „dziełem”. Na zakończenie dnia każda Wspólnota, niezależnie czy mała czy duża, zbiera się wokół Pana, aby słuchać Jego Słowa i zanosić do Niego swe prośby. Uczniowie nie mogą uczynić więcej niż siąść u stóp Jezusa jak Maria z Betanii, aby wybrać „najlepszą cząstkę” (Łk 10, 42) i uczyć się jak mieć te same co On uczucia (por. Flp 2,1-5).

 

Wracając do Pana za każdym razem Wspólnota czyni własną prośbę anonimowego ucznia: "Panie, naucz nas się modlić!”  (Łk 11, 1). I Jezus, nauczyciel modlitwy, nieprzerwanie odpowiada: „Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz”.

 

Kiedy człowiek się modli, także w cichości własnego serca, nigdy nie jest odizolowany od innych czy opuszczony: zawsze jest członkiem rodziny Pana. W modlitwie wspólnotowej poza tajemnicą usynowienia jasno ukazuje się również tajemnica braterstwa.

 

Wspólnoty Sant’Egidio rozsiane po świecie zbierają się w różnych miejscach wybranych na modlitwę i przynoszą Panu nadzieje i cierpienia „znękanych i porzuconych tłumów”, o których mówi Ewangelia (por. Mt 9, 36-37). Należą do tych tłumów także mieszkańcy współczesnych miast, ubodzy zepchnięci na margines życia, wszyscy ci, którzy oczekują, że zostaną najęci choć na dzień (por. Mt 20).

 

Modlitwa Wspólnoty gromadzi wołania, dążenia, pragnienia pokoju, uzdrowienia, poczucia sensu i zbawienia, którymi żyją mężczyźni i kobiety tego świata. Modlitwa nigdy nie jest pusta. Nieustannie wznosi się do Pana, aby płacz zmienił się w radość, desperacja w pogodę ducha, przygnębienie w nadzieję, samotność w zjednoczenie. I aby Królestwo Boże jak najszybciej zamieszkało między ludźmi.