MODLITWA NA KAŻDY DZIEŃ

Wigilia Dnia Pańskiego
Słowo boże każdego dnia
Libretto DEL GIORNO
Wigilia Dnia Pańskiego
Sobota, 4 Lipiec


Czytanie Slowa Bozego

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Każdy, kto żyje i wierzy we mnie,
nie umrze na wieki.

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Amosa 9,11-15

W tym dniu podniosę szałas Dawidowy, który upada,
zamuruję jego szczeliny,
ruiny jego podźwignę
i jak za dawnych dni go zbuduję,
by posiedli resztę Edomu i wszystkie narody,
nad którymi wzywano mojego imienia -
wyrocznia Pana, który to uczyni.
Oto nadejdą dni - wyrocznia Pana -
gdy będzie postępował żniwiarz [zaraz] za oraczem,
a depczący winogrona za siejącym ziarno;
z gór moszcz spływać będzie kroplami,
a wszystkie pagórki będą nim opływać.
Uwolnię z niewoli lud mój izraelski -
odbudują miasta zburzone i będą w nich mieszkać;
zasadzą winnice i pić będą wino;
założą ogrody i będą jeść z nich owoce.
Zasadzę ich na ich ziemi,
a nigdy nie będą wyrwani z ziemi,
którą im dałem -
mówi Pan Bóg twój.

 

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą,
mówi Pan.

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Prorok wzywa lud Izraela, który, szczególnie w chwilach sytości, zmienił przywilej wybrania przez Boga w powód do dumy, samowystarczalności, a co za tym idzie, głuchoty na jego Prawo. Duma zawsze oddala od Boga i nieuchronnie prowadzi do zguby. To temat często pojawiający się w historii Izraela. A prorocy nie przestają tego zaznaczać, napominając wiernych, by nie zapominali o swoim pochodzeniu i ciągłej potrzebie zbawienia. To stały wymiar w wierze biblijnej, zarówno żydowskiej, jak i chrześcijańskiej: także my, uczniowie Jezusa, staniemy się słabymi niewolnikami grzechu, jeśli nie będziemy pamiętać o miłości Boga w naszej historii. Bóg nas powołał i wyzwolił, ponieważ widział naszą niewolę i naszą potrzebę ocalenia. Amos, po wygłoszeniu wielu wyroczni przeciw Izraelowi, który oddalił się od Boga, teraz głosi słowo pocieszenia „reszcie” ludu, który pozostał wierny Panu. Dom Dawida opisany jest jako „szałas” w ruinie. Kiedy wszystko wydaje się stracone, interweniuje swoim proroczym słowem, by pocieszać: to, co jest niemożliwe dla ludzi, możliwe jest dla Boga. Dom Dawida zostanie odbudowany - zachęca Amos - i będzie rządził nad narodami, a ziemia wyda tak obfity plon, że nie będzie przerwy między siewem a zbiorem. Nowe wino i owoce z ogrodów ogłoszą czasy mesjańskie. Bóg, poprzez swój lud Izraela, pragnie rozszerzyć na wszystkich swoje miłosierdzie i zbawienie. Wraz z przyjściem Jezusa zostaliśmy wybrani, aby wypełnić misję uniwersalnego ocalenia. Zostaliśmy powołani do życia nie dla nas samych, ale dla dzieła Boga: zbawienia ludzkiej rodziny.

SŁOWO BOŻE NA KAŻDY DZIEŃ: KALENDARZ

Modlitwa jest sercem życia Wspólnoty Sant’Egidio, jej pierwszym „dziełem”. Na zakończenie dnia każda Wspólnota, niezależnie czy mała czy duża, zbiera się wokół Pana, aby słuchać Jego Słowa i zanosić do Niego swe prośby. Uczniowie nie mogą uczynić więcej niż siąść u stóp Jezusa jak Maria z Betanii, aby wybrać „najlepszą cząstkę” (Łk 10, 42) i uczyć się jak mieć te same co On uczucia (por. Flp 2,1-5).

 

Wracając do Pana za każdym razem Wspólnota czyni własną prośbę anonimowego ucznia: "Panie, naucz nas się modlić!”  (Łk 11, 1). I Jezus, nauczyciel modlitwy, nieprzerwanie odpowiada: „Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz”.

 

Kiedy człowiek się modli, także w cichości własnego serca, nigdy nie jest odizolowany od innych czy opuszczony: zawsze jest członkiem rodziny Pana. W modlitwie wspólnotowej poza tajemnicą usynowienia jasno ukazuje się również tajemnica braterstwa.

 

Wspólnoty Sant’Egidio rozsiane po świecie zbierają się w różnych miejscach wybranych na modlitwę i przynoszą Panu nadzieje i cierpienia „znękanych i porzuconych tłumów”, o których mówi Ewangelia (por. Mt 9, 36-37). Należą do tych tłumów także mieszkańcy współczesnych miast, ubodzy zepchnięci na margines życia, wszyscy ci, którzy oczekują, że zostaną najęci choć na dzień (por. Mt 20).

 

Modlitwa Wspólnoty gromadzi wołania, dążenia, pragnienia pokoju, uzdrowienia, poczucia sensu i zbawienia, którymi żyją mężczyźni i kobiety tego świata. Modlitwa nigdy nie jest pusta. Nieustannie wznosi się do Pana, aby płacz zmienił się w radość, desperacja w pogodę ducha, przygnębienie w nadzieję, samotność w zjednoczenie. I aby Królestwo Boże jak najszybciej zamieszkało między ludźmi.