Memory of the blessed (Saint) Brother Charles of Jesus (Charles de Foucauld), the "universal brother," killed in 1916 in the Algerian desert where he lived in prayer and in fraternity with the Tuareg people. Lees meer
Memory of the blessed (Saint) Brother Charles of Jesus (Charles de Foucauld), the "universal brother," killed in 1916 in the Algerian desert where he lived in prayer and in fraternity with the Tuareg people.
Reading of the Word of God
Alleluia, alleluia, alleluia
The Spirit of the Lord is upon you.
The child you shall bear will be holy.
Alleluia, alleluia, alleluia
Luke 10,21-24
Just at this time, filled with joy by the Holy Spirit, he said, 'I bless you, Father, Lord of heaven and of earth, for hiding these things from the learned and the clever and revealing them to little children. Yes, Father, for that is what it has pleased you to do. Everything has been entrusted to me by my Father; and no one knows who the Son is except the Father, and who the Father is except the Son and those to whom the Son chooses to reveal him.' Then turning to his disciples he spoke to them by themselves, 'Blessed are the eyes that see what you see, for I tell you that many prophets and kings wanted to see what you see, and never saw it; to hear what you hear, and never heard it.'
Alleluia, alleluia, alleluia
Look down, O Lord, on your servants.
Be it unto us according to your word.
Alleluia, alleluia, alleluia
The seventy-two disciples sent in mission by Jesus had experienced the power of the Gospel to change their lives and that of the surrounding world. Once they had returned to Jesus, they told him about their extraordinary experiences as missionaries. They were filled with joy by the wonders they had been able to perform. Also Jesus rejoices "in the Holy Spirit." It is the joy of seeing the Gospel begin to bear its first fruits thanks to his disciples, whom he had called to involve them in his own work, his own dream, the salvation of men and women from the power of evil. Shortly before he said to them: "I watched Satan fall from heaven like a flash of lightning" (v. 18). Moved by what has happened, Jesus lifts his eyes to heaven and thanks the Father because he chose to entrust his plan of love in those disciples, who have entrusted themselves to him. Faith is living Jesus' dream and having the power to make it true. It is the same dream of the Father. And Jesus explains, "No one knows who the Son is except the Father, or who the Father is except the Son and anyone to whom the Son chooses to reveal him." All of the disciples' joy comes from their familiarity with Jesus and with the Father. Jesus calls them "blessed" because they can take part in his mission. They are blessed because they are entering the heart of the new history God is beginning with humanity.
Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).
Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.
Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.
De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).
Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.
